Het ging over snoeproutes, het Manifest, inburgering, vermeende overlast van jongeren, bilaterale oplossingen en naambordjes. Kleine en grote onderwerpen kwamen aan de orde op de tweede vergadering van het wijkplatform Hengstdal. Een tijdje terug vond dit overleg plaats in wijkcentrum De Ark van Oost. Met als voorzitter wijkmanager Cousijn, die in het vorige nummer van de Wijkkrant aan u is voorgesteld. De deelnemers aan het overleg toonden hart voor de wijk en 'spirit' om het reilen en zeilen nog soepeler te laten verlopen.
Door Grieta Spannenburg
Het was behoorlijk druk aan de tafels, die vlak voor de vergadering door de eerstkomende deelnemers nog snel even in een vergadervorm werden opgesteld. Aan het hoofd zat de voorzitter, Cousijn, om hem heen de vele leden. Direct voor iedereen herkenbaar was de wijkagent. Gekleed in werkuniform stond buiten kijf dat hij ging over politiezaken. Verder was een aantal bewonersorganisaties aanwezig, was de beheercommissie van de Ark erbij, een woningcorporatie, het RIBW, de locatiemanager van het AZC en ook nog een afgevaardigde van het Montessori College.
In of net buiten de buurt?
Niet alle punten van de agenda konden worden behandeld, gezien het feit dat een paar genodigden zich hadden afgemeld. Wie weet speelde de griep hierin nog een rol. Hoofdonderwerpen betroffen het Manifest van het Wijkplatform, de vraag welke buurtonderwerpen al dan niet geschikt zijn om tijdens een platform vergadering te bespreken en de noodzaak om overlast te melden. Verder ging het ook om een algehele informatie-uitwisseling tussen de deelnemers. Tijdens dat laatste punt meldde het RIBW (Regionale Instelling Beschermde Woonvormen) binnenkort te gaan bouwen naast 't Schippersinternaat. Even was er enige consternatie. Viel die plek nou net wél of net niét binnen Hengstdal. Wim Cousijn haalde voor het antwoord op die vraag meteen een grote plattegrond van de wijk uit zijn tas en er werd driftig gezocht naar de precieze plek van aangekondigde bouw. Net iets buiten de wijk, was de conclusie.
Het AZC
Middenin de wijk staat het Asielzoekerscentrum. De locatiemanager legde de veranderde positie van dit AZC uit. Was het tot een aantal maanden geleden vooral een huisvestingsplek voor uitgeprocedeerde asielzoekers, momenteel is het door het Rijk aangewezen als oriëntatie- en inburgeringscentrum. De grootste groep die nu wordt opgevangen betreft asielzoekers die nog maar kort in Nederland zijn en nog geen beslissing hebben op hun asielaanvraag. Ongeveer een kwart daarvan krijgt te horen dat ze in Nederland mogen blijven en deze zogeheten 'inburgeraars' bereiden zich voor op een permanent verblijf in Nederland. Slechts een enkeling daarvan zal in onze stad een woning krijgen toegewezen. Door deze nieuwe functie van het AZC is de gemiddelde verblijftijd van de asielzoekers fors verkort. Voor de omwonenden betekent het dat ze de asielzoekers nauwelijks meer kennen, daar is de tijd gewoon te kort voor. Ook is een aantal activiteiten gestaakt, maar dat is mogelijk slechts tijdelijk. Duidelijk wordt dat de locatiemanager een open relatie met de wijk (in stand) wil houden en veiligheid voor de omgeving en voor de bewoners van het AZC topprioriteit geeft.
Manifest en de wijkagent
Het Manifest van het Wijkplatform moet in beknopte stijl aangeven wat het platform beoogt, wie eraan mee doen en wanneer het goed functioneert. De tekst is door iedereen doorgelezen en door de bewonersorganisatie Dommerdal zelfs bijna op punten en komma's gecheckt. Op wat kleine puntjes na zal het weldra als leidraad dienen voor het Wijkplatform.
In elke wijk zal het onderdeel veiligheid een belangrijke rol spelen. Het lijkt hier nog wel mee te vallen. Eén buurt ondervindt hinder van een paar jongeren en in De Ark van Oost is de politie een keer in actie moeten komen. De wijkagent benadrukt meerdere keren het belang van meldingen bij overlast. Pas als mensen actie nemen - in de vorm van een telefoontje naar de politie - kan de situatie ook daadwerkelijk in beeld worden gebracht.
Schaamte?
Verder kwamen nog wat verkeersproblemen aan bod, werd er gemeld dat iedereen een memo kan aandragen voor het overleg (een 'stukkie' volgens Wim Cousijn) en zal ik hier niet melden waar onze wijkmanager zich dood voor schaamde. Voor wat betreft de snoeproute ging het om snickerwikkels, plastic zakjes en ander afval dat nog wel eens rondom het Montessori College wordt gevonden. Maar ja, naast de corveediensten zullen de leerlingen toch ook wel eens in de klas moeten verschijnen.