Door Sarah Albers
1 Januari 2003 om 00:05 in Altrade: Na te hebben getoost op het nieuwe jaar begeven we ons naar buiten, waar het al een drukte van belang is. Samen met onze buurvrouwen staan we blauwbekkend naar het afsteken van het vuurwerk te kijken. Onze Buurman heeft het druk. Hij helpt de buurjongetjes met het aansteken van hun allereerste vuurpijlen, maar is zelf ook niet vies van een lekker potje knallen. Even later worden we dan ook getrakteerd op het helse geknetter van een ‘tig’-duizendklapper. Buurman en Buurvrouw worden tegelijkertijd van alle kanten geluk gewenst. Want Buurman en Buurvrouw kennen iedereen en iedereen kent Buurman en Buurvrouw. Buurvrouw biedt ons champagne aan, die we met een fles rode wijn achter de kiezen, moeten afslaan. Een auto die zijn weg probeert te vinden tussen het vuurwerk wordt ondertussen door Buurman de weg gewezen. Daarna pakt hij de fles met champagne en drukt ons een glas in de hand. Plotseling komt een stuk vuurwerk van één van de buurjongens vervaarlijk dicht bij de zak met nog onaangestoken vuurwerk. Voor iedereen goed en wel doorheeft wat er aan de hand is, heeft Buurman de pijl al uitgetrapt en is het gevaar geweken. Wanneer om één uur de laatste gillende keukenmeid de straat uit wordt geschoten maken Buurman en Buurvrouw plannen om samen met hun dochters naar café De Cantine te gaan. Wij worden uitgenodigd, maar druipen af en gaan weer lekker bij de kachel zitten.
1 januari 10:45: Wanneer ik wakker word hoor ik buiten op straat het onmiskenbare stemgeluid van Buurman. Samen met één van de buurjongens staat hij de straat te vegen. Want Buurman houdt niet van troep in de straat.
Ook bij minder feestelijke gelegenheden kun je op Buurman rekenen. Bij lallende cafébezoekers en ander gespuis in de straat houdt Buurman tenminste een oogje in het zeil en waar nodig wordt er ingegrepen. Ook Buurvrouw staat wat dat betreft haar mannetje.
Hoewel ze het zelf zullen verafschuwen zijn Buurman en Buurvrouw al met al modelburgers voor politici die tegenwoordig de mond vol hebben van ‘leefbaarheid’. “Leefbaarheid kan alleen bestaan als individueel en collectief project”, aldus een politieke partij op haar website. Met andere woorden: verbeter de wereld, begin bij je zelf.
Buurman en Buurvrouw houden er niet van om in de spotlights te staan. Ik betwijfel het dan ook of ze dit stukje wel kunnen waarderen. Daarom bied ik op deze plek Buurman en Buurvrouw mijn welgemeende excuses aan. Alle andere wijkbewoners wens ik voor 2003 een hele goede buurman (m/v)!
(februari)