Nadat ik vorig jaar van Marokko naar Amerongen fietste heb ik afgelopen januari mijn fietstocht in Douala , hervat . Inmiddels ben ik 2 maanden verder door Gabon en twee Kongo’s aangekomen in Portugees sprekend Angola en goed op weg naar vrienden en verhalen van mensen.
Pieter is daar een van en werkt al weer meer dan 10 jaar voor diverse adviesbureaus in ZuidAfrika, fietst er veel en is daar ook getrouwd. Heb hem beloofd dat ik een keer op de fiets in Durban langskom en dat gaat met nog 500 km Angola en 2000 km Namibië eind april of begin mei lukken.
Ik beschrijf hier voor u en de andere lezers van de wijkkrant twee van de meer dan honderd verhalen die ik eerder publiceerde op polarsteps.com
Het eerste verhaal gaat over de beste bezorger mister Moise die ik met zijn achterop gevulde medicijnbox begin februari inhaalde op de weg van Kinzao naar Matadi in voormalig Zaïre. Deze vader van acht kinderen bezorgt met zijn fiets zes dagen per week medicijnen bij een aantal medische posten in dorpen. Elke dag 12 km zuidwaarts en weer 12 km terug en dat zonder elektrische ondersteuning. Hij heeft hiervoor na twee jaar een opleiding farmaceutica afgerond en en leeft van de commissie die hij wekelijks ontvangt van de distributeur. Zondags gaat hij naar de kerk bidden en vroeg hoe ik dat deed. Bij het afscheid sprak hij uit dat ik ook weer zou gaan bidden. Ik zou het doen om hem te steunen en een betere fiets toe te wensen.
Het kekste kippenhok tot nu toe kwam ik tegen bij Unitelbewaker Domingos bij zo’n straalzender voor mobiele telefonie 100 km noord van Lobito in Angola. Hij leeft en werkt zeven dagen 24 uur en mag dan weer een week naar zijn vrouw en drie kinderen in Kulango. Hij was behoorlijk trots op zijn kippenhok en de kippen. Terecht toch?
Voor meer verhalen en foto’s van mijn fietstocht naar verhalen in Africa zie polarsteps.com/henkhorstink als je daar inlogt.
De twee bijbehorende afbeeldingen heb ik per maIl naar de redactie gestuurd die ze er hopelijk bij kan plaatsen en uitlichten
Lubango do 5 maart , Henk