Steeds vaker wordt het groen om ons heen door mensen toegeëigend. En wordt er onderscheid gemaakt wie er wel/geen gebruik van mogen maken. Terwijl het juist daarvoor niet is bedoeld. Daarom dit stukje.
De natuur, de parken, de boomspiegels, de bomen, het gras behoort ons niet toe. De natuur is ons thuis. Een plek voor iedereen.
De natuur is er voor iedereen: om van te genieten, er op te kunnen laden na een zware dag, ruimte te ervaren als je klein bij huis woont, om stilte te ervaren, stil te kunnen zijn, kind te kunnen zijn, te spelen, je hoofd leeg te kunnen maken, er te wandelen, te ruiken, snuffelen, nestjes te bouwen...
De natuur is ons gegeven om ons te verbinden met de aarde, onszelf en alles wat met ons leeft.
Laten we voor de natuur en voor elkaar zorgen zoals het is bedoeld. Laten we er geen troep, maar vrede achterlaten voor alle dieren, alle mensen. Laten we daarin een voorbeeld zijn, voor generaties na ons.
En laten we een voorbeeld nemen aan parken in de Randsteden, waar sport, spel, recreatie voor mens én dier samengaan in het groen.
Shelly Roso
