Kunstenares Inge van Run heeft jaren geleden de theaterschool in Amsterdam afgemaakt. Ze houdt zich tegenwoordig ook bezig met kunst, maar theater is niet uit haar leven verdwenen. 'Ik geef de kunst een theatraal karakter' vertelt Inge. Inge heeft niet het idee dat ze vroeger veel met theater en kunst bezig was, wel haalde ze voor het vak Bijbel opvallend hoge punten. Ze was toen al veel bezig met mythen. Deze bezigheid zie je terug in haar werk, ze zet dingen uit het dagelijkse leven in een abstract en mythisch perspectief.
Door Josephine Jacobs
Inge van Run vormt samen met Hans Lemmerman het in 2000 opgerichte theateratelier; Het Wilde Oog. Het Wilde Oog heeft als motto Wild Kijken & Lenig Denken. Centraal staat het ontmoeten van verschillende culturen, hierbij wordt gezocht naar de eigenaardigheden van individuen. Inge en Hans streven ernaar deze mensen op een kunstzinnige wijze te portretteren, door middel van foto's, documentaires, performances of publicaties.
Momenteel ronden zij het project 'Spakenburger diva's af. Deze Spakenburgse vrouwen lopen nog elke dag in traditionele klederdracht. Het Wilde Oog werkt al zes jaar met deze drie vrouwen samen. Het resultaat is een fascinerende fotoreeks, waarop de vrouwen in klederdracht op kunstzinnige wijze worden uitgebeeld. Acht toonaangevende kostuumvormgevers, een fotograaf en een architect zetten de vrouwen in een ander perspectief. Door de vrouwen in bijzondere composities met verrassende details te fotograferen wil Inge het publiek aan het denken zetten.
Vrouwen in klederdracht worden als saai en ouderwets gezien, in deze tentoonstelling wordt een ander beeld gegeven van vrouwen in klederdracht.
Inge is nu bezig met een nieuw project, waarin de Spakenburgse Diva's weer een centrale rol spelen. Het thema van de voorstelling is rouw, deze voorstelling is onderdeel van een jongerenfestival. De tegenspelers van de Spakenburgse vrouwen zijn zeven jongeren die tevens uit Spakenburg komen. Er zijn 'zichtbare' verschillen in de manier van rouwen. Bij de vrouwen in klederdracht is het rouwen in de kleding terug te vinden; in tijd van zware rouw, een tijd die soms wel vier jaar kan duren, dragen de vrouwen donkere en sombere kleding. Bij de jongeren is de tijd van rouwen vaak niet zichtbaar.
'Ik vind het prachtig hoe de vrouwen deze traditie in stand houden' vertelt Inge.
Ik stelde Inge de vraag of ze met onbeperkte middelen haar droom beter zou kunnen verwezenlijken. Haar antwoord hierop was dat haar kunstprojecten niet zouden veranderen met meer middelen. 'Met meer middelen zou ik professioneler te werk kunnen gaan.'
Niet zozeer de middelen maar haar eigenwijsheid hebben haar gebracht tot wat ze nu doet. Ondanks tegenslagen is ze toch haar passie blijven volgen, 'eigenzinnigheid en doorzettingsvermogen hebben me gebracht tot wat ik nu doe'.
'Ik heb geen werktijden van negen tot zes, ik ben eigenlijk voortdurend bezig met mijn werk'. Ook in haar vrije tijd is ze bezig met kunst. Bezoeken aan Musea en het gedachtegoed van kunstenaars zijn voor Inge een inspiratiebron. 'Maar mijn inspiratie komt meer van binnenuit'.
Enkele prachtige foto's uit de reeks hangen deze maand in Bart Kunst In Huis, te vinden in de Ziekerstraat (87) in Nijmegen. Meer informatie over Het Wilde Oog en de fototentoonstelling over de Spakenburger Diva's kunt u vinden op www.hetwildeoog.nl.
Heb jij net als Inge van Run een droom? En lijkt het je leuk om in de wijkkrant te komen. Mail dan naar en wie weet verschijnt jouw verhaal in de volgende wijkkrant!