Uit de Wijkkrantrubriek ‘Prikbordadvertenties’ van een jaar geleden:
“Gezocht: Kamerzoeker of -zoekster die tegen een minimale huur vooral enige aandacht en gezelligheid kan bieden. Reageer s.v.p. met app-bericht naar 06-…”
Tekst: Gottfried Erdtsieck, foto: Marc van Kempen
We weten allemaal dat het doel van de Wijkkrant o.a. is om bewoners te verbinden en het blad is natuurlijk een graag gelezen communicatiekanaal in onze prachtige wijk. En, over verbinding gesproken, wat is dan een jaar later de ‘opbrengst’ van zo’n verzoekje ….?
Ik zit om de tafel bij Joke van Bommel (72). Snel heeft Joke er in toegestemd om de achtergrond van deze oproep toe te lichten. Vooraf aan dit interview wil Joke het volgende kwijt.
“Sinds een jaar of vijf is bij mij ‘Parkinson’ geconstateerd. Het uit zich bij mij niet met trillen of beven. Maar ik heb periodes die getypeerd worden met het hebben van een ‘off-day’ of een ‘on-day’. Nu voel ik een ‘off-day’. Meestal valt het wel mee, dat wisselt. Ik voel mij op dit moment niet heel fit. Ik heb ook betere dagen, maar als ik nu misschien wat afwezig overkom, of als ik drie keer wat vraag, dan begrijp je de achtergrond. ’s Ochtends gaat het altijd goed, maar naar de middag herken ik mij soms niet meer. Dan denk ik: “Kom ’s in actie, of, waarom duurt het altijd zo lang?” Dan voel ik een ‘off-day’ aankomen. Dan kan ik emotioneel even van de wap zijn. Maar laten we dit interview nu doen, het gaat wel.”
Nadat ik de meest voor de hand liggende vraag gesteld heb of Joke reacties heeft ontvangen op de oproep in de Wijkkrant, steekt Joke van wal:
“Even de voorgeschiedenis. Al een jaar of vijftien geleden begon ik met het verhuren van een kamer aan studenten die nieuw in Nijmegen waren. Dat begon eerst met familie of bekenden, maar na verloop van tijd kwamen er ook anderen. En ik had altijd de afspraak dat ze drie maanden mochten blijven. Dat stelde ik wel als eis. Dat ging eigenlijk altijd goed, op een keer na. Dat was een jongeman, die wilde eigenlijk niet weg. Hij vond het hier zo leuk, en hij stelde zelfs voor om voortaan elke dag te koken.
Maar, ter geruststelling, hij heeft wel wat anders gevonden, hoor.
Dan kwamen de ouders van nieuwe studenten hun zoon of dochter brengen en ook even kijken waar ze terecht kwamen. Zo schattig. Ook het leed van een jonge student wiens moeder overleed. Ik vond het altijd zo bijzonder om juist kamerbewoners in die levensfase onderdak te bieden. Die jongelui zitten in een mooie ontwikkeling, ze gaan richting volwassenheid, ze zijn flexibeler. Het is met die jongeren altijd goed bevallen.
En nu plaatste ik dus weer een advertentie en hield ik het breed, niet alleen jonge studenten. En bij het opstellen van de advertentie dacht ik aan de sfeer in huis in zijn totaliteit, daarom heb ik de oproep zo geformuleerd: dat iedereen zich op zijn gemak voelt en het fijn vindt. De ‘eis’ van aandacht en gezelligheid is dus niet zozeer iets waar ik tekort in zou komen, maar meer dat ik iemand zoek die dat kan bieden, dat moet wel een leuk persoon zijn. Ik zit hier niet eenzaam achter het raam, maar ik wil een fijne sfeer in huis. Het is dus meer vragen naar karaktereigenschappen van een nieuwe bewoner.
Verhuizing
Ik kreeg enkele reacties, en ik heb voor een paar maanden een huurster in huis gehad. Zij is nu weer weg, maar ook omdat in de tussentijd mijn perspectief 180 graden gedraaid is. Nu ga ík binnenkort verhuizen! Het tijdperk van kamerverhuur is voorbij.
Mijn woonsituatie gaat veranderen want eind mei verhuis ik naar de ‘Vlier’! Dan opent het OBG en Woonwaarts een nieuwe woon/zorglocatie hier om de hoek. Daar kijk ik nu echt naar uit. Een aantal maanden geleden heb ik nagedacht of die verhuizing goed voor mij zou zijn, en ik kwam tot de conclusie dat ik het moest doen. Ik heb een uitvoerige intake gehad, en direct vanaf de opening heb ik dus een plek in de ‘Vlier’. Nu kan ik bijna niet wachten! Als deze Wijkkrant bezorgd wordt, woon ik op een mooie nieuwe zorglocatie!”
Voor Joke was haar oproep, een jaar geleden, dus tevens de laatste. Nu gaat zíj verhuizen, ongetwijfeld naar een woonomgeving waar ‘aandacht en gezelligheid’ ook volop aanwezig zullen zijn!
-----------------------------------------------
De Vlier, persoonsgerichte zorg en kleinschalig wonen
Bij de wijze van het organiseren van de zorg en ondersteuning houden we rekening met de principes van kleinschalig wonen die passen bij het OBG: persoonsgerichte zorg en de cliënt écht kennen. Zo blijven we bijvoorbeeld zelf koken en werken we met een kernteam per etage. Cliënten beschikken over een eigen appartement en kunnen zich door het hele gebouw bewegen. We denken na of en hoe we de huiskamers thematisch in kunnen richten. Het kan daardoor straks voorkomen dat cliënten graag verblijven in een huiskamer die niet in de buurt van hun appartement is gelegen. Onze werkwijze en organisatie van welzijn en ondersteuning sluiten we steeds hierop aan.
De zorg en ondersteuning wordt geboden door woonbegeleiders, waarbij de rollen en taken die iemand uitvoert kan verschillen. Binnen de teams werken we met diverse opleidingsniveaus. Iedere cliënt heeft een contactpersoon als aanspreekpunt voor familie en eventuele behandelaars. Een verpleegkundig coach werkt deels mee en heeft een coachende, signalerende en adviserende rol naar het team.
Bron: obg.nu/de-vlier
-------------------------
© Marc van Kempen Fotografie
Bij interesse in de foto kunt u contact opnemen via:
www.marcvankempenfotografie.nl
No use allowed without permission
Online/Offline/Commercial
