Door Simone Kiekebosch
Terwijl ik buurtbewoners interviewde over het gevoel van Nijmegen-Oost, viel me op dat het onderwerp “thuiskomen” vaak werd genoemd. Wat maakt dat je je ergens thuis voelt? Zijn het je buren of komt het door je huis? Is Nijmegen-Oost nou zo bijzonder of zit het meer in jezelf en hoe je in de wereld staat?
Waarom voelen mensen zich thuis en wanneer ben je gewend?
Dat heeft denk ik onder andere te maken met het ritme van de buurt. Iedere stad heeft een ritme, iedere buurt heeft een ritme en iedere straat heeft een ritme. Op een bepaald moment ben je gewend aan het ritme van de straat en
voel je je misschien wel thuis. Ik weet dat Hans iedere dag om 9.00 uur langs komt met de hond. Peter en Marga zijn dan de deur al uit om naar hun werk te gaan. Zo is er ook een man die geregeld - altijd hetzelfde deuntje fluitend - door de straat loopt. Vroeger liep hij daar altijd met zijn hondje. Tegenwoordig
loopt hij daar alleen. Zijn hondje leeft niet meer. De dood van zijn hondje verstoorde het ritme in onze straat. Vaste patronen die opvallen op het moment dat ze er niet meer zijn. Ze bieden een vorm van zekerheid.
In onze straat gebeurt van alles, maar alleen overdag. ‘s Avonds is er nog een beetje leven, maar ’s nachts is er niemand meer op straat. Dat kan ik redelijk beoordelen, want ik draai geregeld als DJ op feestjes en kom zodoende meestal in het holst van de nacht thuis. Op de katten en steenmarters na, ben ik dan helemaal alleen. Dat is in de Molenstraat wel anders.
Kortom, je beseft het niet altijd, maar iedere specifieke plek heeft zijn ritme. Nijmegen heeft een ritme. In de tijd dat ik slaapdiensten draaide, fietste ik altijd heel vroeg door de stad. Een bijzondere tijd. De belofte van een nieuwe dag. Winkeliers en caféhouders zijn in volle voorbereiding. Er wordt gestofzuigd, borden worden buiten gezet, stoelen worden klaargezet, ramen worden gewassen.
De weken voor de Vierdaagse vind ik persoonlijk de leukste van het jaar. Iedereen is in volle verwachting van wat er te gebeuren staat. Het ritme van Nijmegen bestaat uit de tijd vóór de Vierdaagse en de tijd ná de Vierdaagse. En als ik dat probeer uit te leggen aan niet-Nijmegenaren zeggen ze: maar jij loopt toch helemaal niet mee? Op zo’n moment voel ik me enorm thuis in Nijmegen, maar dat heeft zeker ook met mijzelf te maken!