Sinds ruim een jaar moeten alle ondernemers het hoofd boven water zien te houden onder de opgelegde coronamaatregelen. De Wijkkrant en de website voor Nijmegen-Oost willen weten wat er zich bij de ondernemers in onze wijk afspeelt, hoe ze zich redden, welke alternatieven ze bedachten. En zijn er misschien ook blijvende vernieuwingen door deze crisis? Vandaag Marthe Weijers, eigenaresse en dansdocent van Moving Matters.
Tekst: Anna Bakker en Wilmy Smeets, foto: Marc van Kempen
“Blijven bewegen!”
Sinds de eerste coronaperikelen en aanverwante beperkingen, en al helemaal toen hiphoplessen binnen niet meer mochten, was het al het devies van Marthe. Blijven bewegen is onmisbaar om jezelf goed te blijven voelen en op te laden. Ze haalde er afgelopen jaar alles voor uit de kast om leden betrokken en aan het dansen te houden. Lessen in het park, verschillende acties en wedstrijden via YouTube en uiteindelijk ook de online leswereld in. Moet gezegd, aanvankelijk met tegenzin.
Die beweeglijkheid wordt van haar als ondernemer ook gevraagd, vertelt Marthe. Vooral qua meebewegen met de maatregelen en een voortdurend veranderend en soms onduidelijk beleid. Er zitten veel haken en ogen aan de plannen van Rutte. Dat ontdekte ze wel toen ze buiten les ging geven, ogenschijnlijk een eenvoudige exercitie. Het vergde het nodige organisatietalent en struinen op overheidspagina’s om de vergunning te regelen, de boel af te zetten met linten en looprichtingen te markeren, tijdsblokken volgens schema uit te vogelen zodat cursisten elkaar niet kruisen en last but not least haar eigen leerlingen naar het veld te verleiden. Om daar en plein public een hiphoples te volgen. Ze zag ook onrust bij de dansers zelf. Tegelijkertijd schuilt in het blijven dansen de kracht. Zo vertelde pas nog een van Marthes leerlingen, een IC-arts, dat dansen zijn wapen was om die zwaarte van het werk van zich af te schudden.
Op dit moment schittert er een beetje licht aan de horizon, sinds kort kan ze naast de online lessen ook weer in levenden lijve les geven aan haar leerlingen tot 27 jaar. Met inachtneming van de maatregelen natuurlijk. Uit onverwachte hoek kreeg ze steun van haar buren aan de Luciaweg, de Trekvogels, die spontaan met haar meedachten en hun terrein ter beschikking stelden. “Hartverwarmend!”
Voor de langere termijn heeft Marthe haar hoop gevestigd op de effecten van vaccinaties, broodnodig om de financiële gevolgen voor haar onderneming wat recht te trekken. Voor de kortere termijn kijkt ze naar boven: “En nu maar hopen op mooi weer.”