Nijmegen-Oost barst van de kleine ondernemers. Elke maand stellen we aan een van hen vijf vragen. Deze maand is de beurt aan Margriet Naber die piano- en keyboardles geeft in Oost.
Tekst: Anna Bakker, fotografie: Bert Hendrix
Margriet is Nijmeegse van geboorte, maar verliet haar stad zo’n veertig jaar geleden om samen met haar man, muzikant John Tchicai, in Amerika en later Zuid-Frankrijk te gaan wonen. Buiten musiceren en aandacht voor dans richtte ze in Perpignan haar eigen muziekschool op. Sinds twee jaar is ze weer terug in het Nijmeegse. De muzikale invloeden die ze opsnoof van over de hele wereld nam ze mee terug en zijn te horen in haar eigen muziek en in de piano- en keyboardlessen die ze geeft.
Hoe ben je in de muziek terecht gekomen? “Ik was zo’n vier, vijf jaar oud toen ik met mijn vader bij de intocht van de Vierdaagse was en voor het eerst livemuziek hoorde van de muziekkorpsen die voorbij liepen. Ik was er meteen helemaal weg van! Zodanig dat mijn vader toen al zag, en zei: 'Margriet gaat later met de muziek mee'. Hij kreeg gelijk, na mijn middelbare school ging ik naar het conservatorium en leidde jarenlang het leven van een muzikant.”
Wat maakt je zo gepassioneerd over muziek? “Muziek brengt zo veel plezier in het leven! Om zelf te maken of te luisteren of om op te dansen. Dat brengt harmonie, maakt een mens gelukkiger, is daarnaast nog eens goed voor het leervermogen. Wat voor mij belangrijk is, is dat de kaders waarbinnen je muziek maakt of muziek ervaart niet te nauw zijn. Ook buiten de ‘officiële’ muziekstukken om is er op zoveel manieren muziek te horen en te maken. Ook met hele alledaagse objecten, luister bijvoorbeeld maar eens naar het ruisen van de bomen in de wind.
Wat mij daarnaast boeit, is wat er in de muziek gebeurt; hoe iemand die muziek maakt klanken, kleur en sfeer toevoegt. Jazz en improvisatie liggen mij daarom goed, maar ik luister en speel ook graag klassieke muziek.”
Hoe pak je het aan om een goede pianojuf te zijn? “Het plezier dat je aan muziek kunt beleven geef ik heel graag door. Dat staat voorop. Zo heb ik het zelf ook ooit geleerd van mijn docenten. En dat ontstaat niet als je je leerlingen dwingt om iets te leren. Zo is bladmuziek bijvoorbeeld ook maar een drager of een reminder van een opeenvolging van noten en ritme. Als iemand het notenschrift niet wil leren, zal ik zeker niet aandringen. Ik borduur graag door op wat leerlingen zelf leuk vinden. Soms brengen ze zelf een nummer in waarmee we aan de slag gaan. Bijvoorbeeld door de akkoorden bij het stuk te leren spelen of daarbij te improviseren. Afhankelijk van het niveau.
Het bespelen van de piano, gehoortraining en het herkennen en spelen met ritme komen dan spelenderwijs aan bod. Sowieso zijn dat vaste ingrediënten van mijn lesopbouw. ‘Moeilijk, moeilijk!’, is wat ik dan van tevoren weleens hoor. Maar elke keer weer valt me op dat mensen zichzelf onderschatten, ze het veel makkelijker en sneller onder de knie krijgen dan ze denken.”
Wat is je praktische aanpak? “De lessen geef ik thuis of ik ga naar mensen toe. Zeker de ouders van jonge leerlingen scheelt dat een boel gedoe met halen en brengen. De afgelopen tijd heb ik moeten uitwijken naar les op afstand, als de nood weer aan de man komt kan ik daar weer op terug vallen. Daartegenover bijna staat dat sámen muziek maken een geweldige ervaring is. Als pianojuf probeer ik dat ook voor mijn leerlingen te organiseren.”
Maak je zelf eigenlijk ook nog muziek? “Wat improviseren betreft ontdekte ik een tijd geleden de jamsessies in café De Kroon. Maar ja, door het virus kwam dat stil te liggen. Maar hopelijk gaat dat binnenkort weer van start. Ik verheug me er op weer samen muziek te maken.”
nijmegenpianoles.nl, 06-41753818