3 maart De Klif in Oosterhout
In het boek en de gelijknamige theatervoorstelling “Vaderland” vertelt Rob Marrevee over de andere zijde van het adoptiesprookje van zijn twee opgroeiende zoons. Het is een aangrijpend en tragikomisch relaas over goede bedoelingen en teleurstellingen. Over liefde, vertrouwen, trots, onmacht en schuldgevoel.
Rob en zijn vrouw adopteerden éénentwintig jaar geleden twee broertjes van vier en één uit Ethiopië. Dat het zwaar zou worden wisten ze. Dat de afstand onoverbrugbaar zou blijken niet... Het verlies van de oorspronkelijke ouders en cultuur heeft diepgaande, levenslange consequenties voor de twee broers.
Liever niet geadopteerd
“Had me maar daar gelaten! Liever dat dan geadopteerd” roept zijn oudste zoon. Hij vertelde zijn familie in Afrika dat hij het moeilijk heeft. Daar snappen ze er niets van.
Als ik dit geweten had, dan had ik het niet gedaan
Rob: ‘Als ik had geweten wat voor impact de adoptie op de jongens zou hebben, had ik het niet gedaan. Al is dat soms lastig uit te leggen. Ook aan mijzelf. Ik ben namelijk heel blij met ze en in Ethiopië hadden ze weinig kans.
Het boek en de voorstelling laten je niet alleen de intensiteit van adoptie voelen, het nodigt ouders en professionals die met kinderen werken uit om nog beter naar ze te kijken en luisteren.
