Door Erik van Huizen
'Ik woon hier al 65 jaar', vertelt de74-jarige An Wildeman uit de Van Heutzstraat best een beetje trots. Ze heeft veel meegemaakt in Oost en zag het veranderen van een wijk met veel kleine buurtwinkeltjes en veel contacten met de buurt, in een wijk waar de meeste mensen elkaar nog amper kennen. Toch blijft ze Oost trouw en vindt ze het nog steeds een fijne wijk om te wonen.
'Ik woon hier mijn hele leven al', begintAn haar verhaal. 'Ik kwam met mijn ouders van Zwolle naar Nijmegen toen mijn vader als machinist werd overgeplaatst naar Nijmegen. Mijn ouders verhuisden op een gegeven moment naar het pand boven het postkantoor op de hoek met de Beethovenstraat. Ik bleef hier in mijn eentje achter. Maar dat vond de gemeente niet goed. Op advies van een aantal mensen schakelde ik Marga Klompé, de ouderen kennen haar waarschijnlijk nog wel, in en zij heeft geregeld dat ik hier mocht blijven wonen.
'Vervolgens leerde ik mijn man Cor kennen, waar ik nu 45 jaar mee ben getrouwd. Hij kwam uit Renkum, maar dat vond ik geen leuke plaats. Ik ben nu eenmaal een stadmens, dus kwam hij bij mij wonen. Omdat hij op zee voer, moest ik wel mijn zoon en dochter vrijwel in mijn eentje groot brengen. Ze wonen nu in Voorhout en Leiderdorp. Met de Kerst gaan we naar een van de twee. Als het tenminste niet te slecht weer is.
'Een tuin heb ik als stadsmens nooit gemist. Teveel werk. En als je ziet hoe de tuinen er hier soms bij liggen, vinden de meeste mensen het waarschijnlijk ook niet zo leuk om erin te werken.'
Minder praatjes
An vindt dat in het huidige Oost andere mensen wonen dan vroeger. Ze heeft daar weinig contact mee. 'Er wonen nu veel meer jonge mensen die allebei overdag werken. Die zien je dus niet zo vaak op straat. Ik maak met sommigen wel een praatje, maar veel meer wordt het meestal niet. Ik krijg iedere dinsdagavond nog wel Betsy van nummer twintig op bezoek. Ze is al bijna tachtig, maar nog steeds fit. Lekker kopje koffie drinken en een beetje bijkletsen. Je kent het wel.'
An wil geen kwaad woord over de wijk horen,maar ze stoort zich wel aan de verkeersdrempels in Oost. 'Die maken vreselijk veel lawaai als er een vrachtwagen of een auto met aanhanger overheen gaat. Ook hoor ik wel eens mensen klagen dat ze vaker iets aan de auto hebben. Nee, volgens mij helpen die dingen niets.'
Winkeltjes
Als we An moeten geloven, en dat doen wevanzelfsprekend, bestond Nijmegen Oost vroeger voor een groot gedeelte uit buurtwinkeltjes. Ze houdt niet op als ze daarover begint te praten.'Groenteboer Jos aan de Groesbeeksedwarsweg was vroeger een sigarenwinkel.Daarna zat er nog een kruidenierszaak en nu is het dus een groenteboer. Hij heeft overigens hele lekkere zelfgemaakte salades.
'In Albert Heijn zat altijd een bloemenzaak die planten en losse bloemen verkocht. Toen Albert Heijn de grond kocht moest die echter weg. Verder zat hier achter ons huis een glasslijperij voorondermeer autoruiten. Toen die er mee ophield kwam er een bierbrouwerij van Hengelo Bier in. Nu zit Jos Richter erin met een bedrijf in hydrauliek. Met hem hebben we nog altijd goed contact.'
Andere winkels die An zich nog weet te herinneren zijn een smederij aan de Koolemans Beijenstraat, een aantal bakkers, diverse kaasboeren, een wijnhandel, een drogist, een slager en een postkantoor. 'Ja er is heel veel veranderd.'