Column door redacteur Kor Goutbeek
Kerst en sneeuw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Al ver voordat Bing Crosby erover zong tijdens de oorlog: al ten tijde van de Christmas Carol van Dickens was dat zo. Sneeuw is ook magisch. Een sneeuwkristal bestaat uit miljarden watermoleculen die zich op ontelbare verschillende manieren aaneen kunnen rijgen. De wonderbaarlijke zeshoekige symmetrie past naadloos bij de magie van kerst. Kerst is pas kerst als er een sneeuwbui is langsgeweest. Dat is overigens zeldzaam in ons land: zeven keer in de afgelopen eeuw was er sprake van een compleet witte kerst. Nog best recent, in 2014, lag er in onze wijk trouwens een mooi sneeuwdek op de dag na kerst. Toch pleit ik niet voor een witte-kerstgarantie.
Sneeuwbuien gaan hier zomaar ineens over in hagel of ijzel. En de volgende dag dooit of stormt het. Het weer is in ons land daarom een serieus gespreksonderwerp. Het is óf te glad om te fietsen, te nat om te voetballen, te mistig om auto te rijden, te warm om te werken, te droog voor de tuin.
Juist de seizoenen geven ons jaar ritme en wisselende sferen. En elk seizoen heeft zijn charme. Het verwachtingsvolle voorjaar met terugkerende en zingende vogels, bloesems en lengende dagen; de zomer met lange avonden op het terras; het najaar met verkleurende bladeren en paddestoelen; de winter met stormen aan de kust. (De schuimkoppen, zilt, spattend water en wapperende haren: je voelt dat le leeft!) Het mooist is het onvoorspelbare en verrassende van het Nederlands weer, waardoor geen enkele lente, zomer, herfst of winter hetzelfde is.
Pas als het regent of waait kristalliseert ons land zich goed uit. Daarom begrijp ik de toeristische ansichtkaarten van Nederland niet goed: foto’s gemaakt in keihard kitsch-licht met oersaaie blauwe luchten, glimmende molens en knalrode klompen. Nee, Nederland, dat is de kat op de verwarming die de druppels gadeslaat die langs het raam lopen, koeien die in een weidse weide met hun kont naar de regen staan, het klapperen van een vlaggenkoord aan een mast, grote stapelwolken boven het silhouet van een kerktoren. De Hollandse wolkenluchten in de schilderkunst zijn wereldwijd vermaard. En waar zou de Hollandse keuken van hutspot, snert en boerenkool zijn zonder wind, regen en kou?
Reacties?