dossier #verkamering
Ingesloten door kamerverhuurbedrijven
Terwijl starters en jonge gezinnen soms wanhopig op zoek zijn naar betaalbare woonruimte in Nijmegen-Oost, zien bewoners met lede ogen aan hoe het grote geld om hun heen panden opkoopt voor kamerverhuur. Hoe ervaren bewoners de toename van het aantal kamerverhuurbedrijven?
Over kamerverhuur is al het nodige te doen geweest. Wijkcomité Oost organiseerde samen met Platform Kamerbreed een bewonersbijeenkomst over de juridische mogelijkheden tegen de toenemende ‘verkamering’ van panden. Die bleken zeer beperkt. Hoewel de Nijmeegse politiek verdeeld is, zijn de regels voor een omzettingsvergunning begin van dit jaar aangescherpt. Bewoners hebben hun grote zorgen uitgesproken op de politieke avond van de gemeenteraad. Ondertussen probeert Platform Kamerbreed het thema in de publiciteit en op de politieke agenda te houden.
Zorgen
Wim woont 15 jaar in de Professorenbuurt. Een prachtige wijk met veel ruimte en groen, ideaal voor gezinnen. Machteloos ziet hij toe hoe zijn wijk niet ten goede verandert. Naast hem woonde een gezin met twee kinderen in een twee-onder-een-kapwoning. Ze verkopen het huis. Zijn nieuwe buren zijn vier studenten. Dat worden er zes en zelfs zeven. “Deze huizen zijn gehorig, hebben kleine kamers zonder isolatie. De studenten darten tegen een blinde muur, lopen gillend naar buiten en ze hebben in de tuin een zwembad van kratten bier gebouwd. Als er een feest is, kost me dat mijn nachtrust. Vooral in de zomer is de geluidsoverlast groot. Aanspreken werkt niet altijd. Ik heb wel dertig keer geklaagd bij de politie.” Achter het huis van Wim staat hoogbouw van vier verdiepingen met goedkope flats. Ook dat is grotendeels ‘verkamerd’ en volgens Wim zonder vergunning. Het water staat hem aan de lippen. De pijn zit in het ingesloten zijn door kamerverhuurbedrijven waardoor zich een optelsom van klein en groter overlast aandient. “Wie gaat er nog investeren in zijn huis of leefomgeving?”
Gemeente naïef
Jan Schreurs, decennia woonachtig in de 19e-eeuwse schil van Nijmegen-Oost, is vrijwel volledig omringd door kamerverhuurbedrijven. Overlast relativeert hij: “Jonge mensen om mij heen zijn helemaal geen probleem. Een zekere mate van reuring hoort erbij. Studenten zijn aardig en moeten natuurlijk ergens kunnen wonen, maar het zijn wel passanten. Zij brengen geen continuïteit in het bewonersbelang. Dat moet dus niet te dominant worden.”
Schreurs ziet de prachtige 19e-eeuwse schil in hoog tempo verkameren. Dat heeft volgens hem niets met kamernood te maken: “Oorzaak is de zucht naar rendement van investeerders dat boven het belang van de kamerbewoner zelf en omwonenden gaat. Wat ik niet begrijp is dat GroenLinks, omdat ze van Nijmegen een studentvriendelijke stad wil maken, alle barrières weghaalt en daarmee de 19e-eeuwse schil uitlevert aan een kleine groep huisjesmelkers. Dat willen ze misschien niet, maar is wel het effect. Van een D66 of VVD zou ik dat eerder verwachten. De 19e-eeuwse schil is beschermd stadsgezicht. Het gemeentebestuur is naïef om te denken dat dat beschermd kan worden met kamerverhuur. Straks hebben ze met grote, internationale partijen te maken, die een machtsblok vormen, geen binding met de stad hebben en uitsluitend geïnteresseerd zijn in rendement. De gemeente heeft straks totaal geen zeggenschap meer wat hier gebeurt. De bewoningsdichtheid is exorbitant hoog met 12 tot 15 bewoners per pand. Sociaal en technisch gaat de 19e-eeuwse schil zo volkomen naar de knoppen. Dus ze moeten nadenken wat een gezonde verhouding is met kleinschalige bewoning. Die gezonde mix van belangen is niet mogelijk met 40% verkamering of veel meer.”
Belang van evenwicht
In het verbieden van kamerverhuur ziet Schreurs niets. Overlastbestrijding vindt hij goed bedoeld maar lost de kern van het probleem niet op. Hij wijst op het belang van evenwicht dat is verdwenen. De bevolkingssamenstelling van Nijmegen bestaat voor slechts 18% uit jongeren tot 25 jaar. Hij wil maar zeggen, 82% valt buiten de doelgroep. “55% van de bevolking vormt een eenpersoons huishouden. Jonge starters willen hier in zelfstandige wooneenheden wonen. Die groep moeten we in Nijmegen-Oost langer vasthouden. Dan krijg je ook een heel andere bewoning en sociale cohesie. Er is vooral vraag naar kamers in en rond het stadscentrum omdat studenten daar willen wonen. Je kunt niemand kwalijk nemen dat de vrije markt op zoek is naar rendement. Maar als er echte kamernood zou zijn dan moet de gemeente dat samen met de Stichting Studentenhuisvesting oplossen en niet aan ‘de markt’ overlaten.”
Niet handhaven
Elsbeth Rooker woont ook in de Professorenbuurt. Naar eigen zeggen is ze op een missie tegen de oprukkende verkamering. De zorgen over de verloedering van de buurt zijn groot. Oude mensen raken ingesloten door kamerverhuurbedrijven. Sommige ouderen en gezinnen verhuizen waardoor de sociale cohesie verdwijnt. “We hielpen elkaar. Dat zie je nu minder. Het buurtfeest is verdwenen. Studenten hebben geen binding met de buurt.”
Rooker wordt boos als ze de vraag krijgt wat ze toch tegen studenten zou hebben. Dat is namelijk de boel omdraaien. “Het gaat om het beleid. Dat deugt niet. Niet handhaven is geen behoorlijk beleid. Mensen die er niets aan kunnen doen komen in de klem. De weinige regels die er zijn, handhaaft de gemeente niet. De minimale WOZ-waarde van 180 duizend euro voor een kamerverhuurbedrijf is te laag en stijgt niet mee. Wethouder Tiemens wil niet handhaven, alleen op zes ‘hotspots’. Verder doet ze niets. Ze moet zich realiseren dat kwetsbare groepen in het gedrang komen. Ouderen, alleenstaanden en starters komen niet meer aan bod. Soms krijgen we een briefje in de bus van een jong gezin dat wanhopig op zoek is naar een woning. Investeerders leggen het geld contant neer. Als de markt scheefgroeit, moet de overheid ingrijpen. Groepen mensen worden tegen elkaar uitgespeeld. Is dat goed beleid?”
Kanteleffect
Rooker pleit voor een maximum percentage aan onzelfstandige woonruimte per straat om de leefbaarheid te beschermen. Ze voelt zich daarin gesteund door een uitspraak van de Raad van State, die stelt dat bij meer dan 10% kamerverhuur er sprake is van inbreuk op woon- en leefmilieu. Ze vreest vooral een ‘kanteleffect’: kamerverhuur dat de reguliere bewoning definitief verdringt. “Straks wonen we op een campus.”
De achternaam van Wim is bekend bij de redactie.
Ideeën, tips en vragen zijn welkom op:
Verschenen in de Wijkkrant Nijmegen-Oost december 2018.
Meer uitgelicht
Kindervrijmarkt op Koningsdag zaterdag 27 april in Oost
Wie komt op Koningsdag zaterdag 27 april ook met (klein)kids, kleedjes en spullen ter verkoop op de Kindervrijmarkt ? Vanaf 8 uur kun je jouw kleedje neerleggen. Of ga gew...
Jaarlijks buurtfeest Altrade: Mariken van Nimwegen editie!!
Jaarlijks buurtfeest Altrade In de sfeer van Mariken van Nimwegen. Zondag 26 mei van 15.00 tot 20.00 uur. Voor alle inwoners van de wijk Altrade. We zien je graag dan! Altra...
Waar (in Oost) is deze foto gemaakt?
Tot medio juni is een expositie met de titel Jongeren in de vuurlinie te zien in het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis. Dat is gevestigd in de Mariënburgkapel tegenover LUX. D...