Natuurlijk heeft Hengstdal-bewoner Henk Friederichs een speciale band met Nijmegen-Oost. Maar ik sprak hem vanwege zijn bijzondere band met het eiland Papoea. Afgelopen maand bezocht hij het samen met zijn vrouw Anneke.
Door Mira Tax
En dat was voor hem niet de eerste keer: in 1962 was hij er als dienstplichtig soldaat voor een aantal maanden gestationeerd. In die tijd heette Papoea, het westelijk deel van het eiland Nieuw-Guinea, nog Nederlands Nieuw-Guinea. De spanningen rondom het lot van het eiland waren in korte tijd hoog opgelopen. Aan de ene kant bereidde Nederland het voor op een toekomstige onafhankelijkheid, aan de andere kant had Indonesië plannen om het te annexeren. Steeds meer Indonesische soldaten infiltreerden het eiland. Henk Friederichs vertelt hoe het Nederlandse leger hulp kreeg van het Papoea Vrijwilligers Korps: ?Ze kenden het bos op hun duimpje en wisten precies te vertellen waar soldaten geweest waren.? Hij laat een brief zien die hij in 1963 kreeg van een vriend uit het Korps, die hem op het hart drukt de Papoea?s niet te vergeten. Omdat hij nadien nooit meer iets van zijn vriend gehoord heeft en er bovendien verontrustende berichten uit het gebied kwamen na de machtsovername door Indonesië, vreest Henk dat zijn oude kameraad het er niet levend vanaf heeft gebracht.
Het echtpaar Friederichs raakte tijdens de reis diep onder de indruk van de benarde situatie van de Papoea?s. Er is veel armoede onder de bevolking, onder andere veroorzaakt doordat de Indonesische overheid veel Javanen naar het eiland gebracht heeft. De Papoea?s werden daarbij gedwongen te verhuizen, veelal naar gebieden die minder vruchtbaar waren. Die armoede werd pijnlijk zichtbaar toen Henk een ontmoeting had met zijn vriendinnetje van destijds, Maria.
Maar ook de sfeer op het eiland noemt Anneke ronduit beklemmend. Hoewel er wel een organisatie actief is die zich inzet voor de onafhankelijkheid van Papoea, durven maar weinigen iets los te laten over de vrijheidsstrijd. Duidelijk is in ieder geval, dat veel Papoea?s zich in de steek gelaten voelen door Nederland, dat hen in hun ogen heeft ?uitgeleverd? aan Indonesië. ?En het gaat hier dus om ex-Nederlanders? benadrukt Henk.
Samen met oud-onderwijzeres Trees Esi, die hen ook als tolk bijstond, heeft het echtpaar projecten kunnen steunen met bijdragen uit Nederland.?Als je het geld niet zelf aflevert, blijft er onzettend veel aan de strijkstok hangen? legt Henk uit. En dat zou jammer zijn, want er valt nog heel wat te verbeteren aan de situatie van de Papoea?s.
De Stichting Papoea Steunfonds helpt hierbij. Elke bijdrage is dan ook welkom op gironummer 6887.
Het weerzien van Maria en Henk Foto: Anneke Friederichs