Door Eric Hendriks
In de donkere wintermaanden zie je buurtgenoten nauwelijks, maar vanaf de maand mei kom je ze weer regelmatig tegen. Neem nu een willekeurige achtertuin, bijvoorbeeld die van mij. Mijn buurman en ikzelf hadden het plan opgevat om samen een schutting neer te zetten. Hij had al ergens planken geregeld en deze stonden netjes in het gangpad op verdere verwerking te wachten. De berekeningen waren gemaakt en het leek mij een prima idee om te werken aan een gezamenlijk resultaat. Kortom, een leuk project. Op een mooie zaterdag togen wij aan het werk. Het werk verliep voorspoedig en na een tijdje kwamen we lekker in het ritme van passen en meten, vasthouden en aanschroeven. En zowaar staat er in korte tijd Een Heuse Schutting. Mijn andere buurman - met ervaren timmermansoog - houdt de voortgang goed in de gaten en bekijkt na afloop ons werk kritisch: nog wel een beetje scheef... Maar ook dat wordt gecorrigeerd - uiteraard binnen de normen van het amateurschuttingbouwersgilde.
We beëindigen ons project met het zoeken van een mooie afvalplek voor drie oude planken en twee betonnen paaltjes. In de buurt wordt al zoveel geklust en er staan dus heel wat gehuurde afvalcontainers dus dat moet wel lukken. Het zijn tenslotte maar een paar plankjes...mooi niet dus. Zodra we onze auto parkeren voor een container en we net één plank in de bewuste container hebben gegooid gaat de voordeur direct open en komt een assertieve bewoner naar buiten gesneld, "Wat denken de heren wel niet dat ze aan het doen zijn? Zo zijn we niet getrouwd! God [piep] verde [piep] ken!"
Wij zuchten maar weer eens schuldbewust (de beste man heeft toch wel gelijk) en leggen de spullen terug, weer de auto in. En zo verkennen wij Nijmegen-Oost, in de regen en schemering, speurend naar een container die ons wel vriendelijk gezind is. Enige tijd later en na vijven en zessen is het dan toch gelukt. Met een opgelucht gevoel doch niet zonder een vleugje schaamte verlaten we gauw de crime scene en haasten ons naar huis.
Terug in de eigen achtertuin praten we nog even na over de schutting. De vers aangeplante klimplanten staan er goed bij, de schutting kan een flinke storm doorstaan (want verstevigd met cement), maar één paal moet nog wat worden bijgezaagd. We bespreken nog wat mogelijkheden voor de wederzijdse klimplanten om tussen de planken door met de buurplanten te integreren en gaan tevreden naar binnen.
Deze gesprekken over de schutting bevallen mij erg goed. Ik wil de lezer dan ook aanmoedigen om een dergelijk project te ondernemen. Dat er maar veel schuttingtaal te horen mag zijn in Nijmegen-Oost deze zomer!
Behalve in de buurt van containers...