De Wijkkrant voor Nijmegen-Oost publiceerde enkele jaren geleden de onvolprezen reeks van Kor Goutbeek, getiteld: Extreem Oost, over de oudste, de grootste, de groenste etc. We publiceren op onregelmatige tijden de opvallendste artikelen uit die serie.
De eerste periode na de oprichting van de Wijkkrant vormde waarschijnlijk het stormachtigste decennium in de geschiedenis van Oost. De jaren ’40 mochten er uiteraard ook wezen met de Tweede Wereldoorlog en de wederopbouw, maar toen veranderde er maatschappelijk gezien toch minder. In de jaren ’70 werden jeugdcultuur, milieu, vrouwenrechten en inspraak belangrijker ten koste van kerkelijk en ouderlijk gezag.
Door Kor Goutbeek
Wat bleek er van die tegencultuur in onze wijk? Hoe was de sfeer toen? Wat gebeurde er allemaal? Het archief van de Wijkkrant geeft een inkijkje. (U kunt zelf toetsen of het door mij geschetste beeld klopt, want het complete archief van de Wijkkrant staat online: kijk rechtsonder op dewijkwebsite.nl
Aksie
Dat Oost leeft in de jaren ’70, blijkt uit de vele acties, akties of, zo u wilt, aksies. Zo zijn er protesten tegen hardrijders op De Berg en Dalseweg en de Ubbergseveldweg, te weinig speelgelegenheid voor kinderen, de dreigende teloorgang van wandelpaden achter het Estel-gebouw, mogelijke afbraak van het Canisiuscollege, de vele kuilen in het trapveld bij de Klokkenberg, de jeugdige overlast op het pleintje bij de Esdoornstraat, verkeersoverlast bij Zwembad-Oost en de Albert Heijn. Het milieubewustzijn was ook hier in opkomst in het jaar van de Club van Rome. Een avond om de bomen langs de Groesbeekse weg te redden, werd bezocht door maar liefst 100 mensen. Ook staat er een bijna paginagrote oproep in de Wijkkrant om tegen de nucleaire opwerkingsfabriek in Kalkar te protesteren. “We pikken het niet langer”, is een gevleugelde uitdrukking in die tijd. Een terugkerende klacht uit de periode 1972-1982 is te weinig woonruimte: er waren 14.000 woningzoekenden in Nijmegen. Zelfs op de keurige Sterreschansweg is een aanvaring tussen krakers en de ME en in de Javastraat worden ten tijde van de roemruchte Piersonrellen zelfs 200 ME’ers in-gezet tegen krakers.
Religie
Hoewel de kerkelijkheid al op zijn retour is in de jaren ’70, is de betrokkenheid nog wel veel groter dan nu. Zo is er in de Wijkkrant altijd wel nieuws van de pastoors te lezen of een in memoriam voor een overleden pater: “Zijn niet geringe gaven van hart en verstand heeft hij op persoonlijke wijze ingezet voor allen die hem in hun leven mochten ontvangen.” Dat Oost veel confessioneler was dan nu, blijkt ook uit de verkiezingsuitslag van 1978: 35% van onze wijk stemde nog op het CDA, dat daarmee verreweg de grootste partij was: in 2014 was dat zo’n 5%. Dat er geknaagd werd aan de hegemonie van de kerk blijkt bijvoorbeeld uit een actie van ouders in 1982 voor de komst van een openbare school: destijds hadden alle basisscholen in Oost nog een rooms-katholieke of protestants-christelijke signatuur.
Vrouwen
Veel activiteit voor vrouwen zouden nu onze wenkbrauwen doen fronsen: “huishoudelijke en gezinsvoorlichting”, “trimmen voor huisvrouwen”. De befaamde VOS-cursussen voor vrouwen worden via de Wijkkrant aangeboden: Vrouwen Onderzoeken hun Situatie. Vrouwen wordt geleerd weerbaar en assertief hun plek in de maatschappij op te eisen. Er was immers meer dan het aanrecht!
Jeugd
De jeugd roert zich regelmatig in de Wijkkrant. Zo is er een zeepkistenrace op de Kwakkenbergweg waaraan zelfs Jan Terlouw en Dries van Agt meedoen. De jeugd eist een “Kluphuis voor tieners” op, al zijn er best veel vakantie-activiteiten voor diezelfde tieners, waaronder speciale jeugdkampen vanuit de wijk.
Altijd als de jeugd ergens tegen in verzet komt, ook al zijn dat hun eigen leeftijdgenoten met brommers, schaart de Wijkkrant zich achter hen: “Ze hebben immers groot gelijk!”
Van Wijkopbouworgaan naar Wijkkrant
Toen in september 1972 het eerste nummer verscheen van wat eerst nog het wijkopbouworgaan heette, werd het verspreid op 6.500 adressen (nu 14.500) in maar drie wijken: Altrade, Hengstdal en Hunnerberg, Later zijn Groenewoud, Ooijse Schependom, Bottendaal, Galgenveld en Kwakkenberg geannexeerd door de Wijkkrant - of eigenlijk door de gemeente die aan deze acht wijken de overkoepelende naam Nijmegen-Oost gaf.
Niet alleen geografisch, ook op papier is de Wijkkrant flink uitgedijd: van 8, 12 of 16 pagina’s in de jaren ‘70 naar 32, 36 of 40 pagina’s nu.
De redactieleden van het eerste uur zijn: Doppy Kerkhoven, Miek Willemsen, Nico Vlaar, Frans Stuart en Annemiek Hoogenboom. Wie van hen woont nog in Nijmegen-Oost?