Eind oktober dit jaar is oud pastoor Smits overleden. In 1978 werd hij als pastoor van de Sint Stephanusparochie benoemd. Een jaar later na de fusie met de Christus Koningparochie, die geen kerk meer had werd hij ook van die parochie pastoor. In 2002 vierde hij het feit dat hij veertig jaar geleden tot priester werd gewijd. Hoewel hij al 65 jaar was, besloot hij maar gewoon door te gaan in zijn functie want er bleek nog geen opvolger voorhanden.
Twee jaar later nam hij met pijn afscheid van de parochie, waar hij met zoveel enthousiasme had gewerkt; zijn ziekte dwong hem met emeritaat.
Hij werd zeer gewaardeerd en was geliefd bij iedereen die met hem te maken kreeg. Pastoor Smits was dan ook een bijzonder mens, die zelfs in zijn tijd als kapelaan in Waalwijk de Sociale Academie volgde om op gelijk niveau te kunnen samenwerken met de pastoraal werkers, die het groeiend tekort aan priesters kwamen opvullen.
Jan Smits wist al heel jong dat hij priester wilde worden. Zijn inspiratie daarbij waren de "witte paters". Op zijn twaalfde ging hij naar het klein seminarie Beekvliet en werd op zijn vijfentwintigste tot priester gewijd. Die keuze is hij altijd trouw gebleven. Vanuit zijn betrokkenheid bij mensen gaf hij ook nog les aan een middelbare school.
Jan had een sterke band met zijn familie. Dit kwam vooral tot uiting gedurende onderlinge vakanties, feestjes en gezamenlijke wandelingen.
Wij zullen hem ons herinneren als een gedreven mens voor wat zijn roeping betreft. Hij had veel gevoel voor humor en stond op geheel eigen wijze in het leven. Een leven waar hij maar moeilijk afscheid van kon nemen.