Even een weekend weg in de buurt? Dat kan uitstekend in het 'andere landschap' van Berg en Dal.
Tekst: Karin Veldkamp, foto: Hans Hendriks
Ruud en Maria ontvangen je graag op camping de Grootte Flierenberg, idyllisch gelegen in het glooiende landschap tussen Berg en Dal en Groesbeek. “Als je vlak wil lopen, sla je links af en wil je heuvels dan ga ja naar rechts. Veel mensen realiseren zich pas waarom Berg en Dal deze naam heeft nadat ze hier zijn geweest.”
Het is even een bergje opklimmen als je op de fiets bent, maar de frisgroene bomen en bloeiende struiken maken het tochtje wel de moeite waard. De oprijlaan naar de camping geeft al meteen de sfeer weer. Links en rechts velden met caravans en tenten die uitkijken op de weilanden met grazende paarden. Het veldje rond de grote vijver biedt vijftien staanplaatsen. Op het eind staat de oude statige T-Boerderij uit 1652, met receptie. Ik bel aan en krijg even het echte kampeergevoel.
Familiebedrijf
Maria kwam al op haar achtste op de boerderij en bracht een groot deel van haar jeugd door op de Grootte Flierenberg. Sinds een jaar of tien woont ze er weer, maar nu samen met Ruud. Achter de camping, richting het bos, staat een grote paardenstalling met de gelijknamige naam, die door familie wordt gerund. Een familiebedrijf dus. “Vroeger hoorde het allemaal bij elkaar. Mijn vader kocht deze grond met de boerderij nadat hij, in het huidige Dukenburg, eind jaren zestig uitgekocht werd. Rond 1980 startte hij op kleine schaal met groepen, voornamelijk scouting die in de stallen verbleven. Langzamerhand werd het een SVR-camping (‘Kamperen bij de boer’) die uitgroeide, want voor mijn vader was het al snel duidelijk dat hij het huis niet kon onderhouden met een beperkt aantal plaatsen. Uiteindelijk kreeg hij toestemming voor 75 plekken en die hebben we nog steeds.”
Goeie zin
Maria bleef, ook na haar huwelijk met Ruud, betrokken bij de camping. Ze was er niet dagelijks, maar met de Vierdaagse altijd aanwezig. Een jaar of tien geleden nam ze het stokje helemaal over. Ruud was actief op de camping naast zijn installatiebedrijf, maar inmiddels ook fulltime beschikbaar en hij geniet er van: “Er hangt altijd een goede sfeer, mensen hebben goeie zin want ze hebben vakantie en ze maken dan ook graag een praatje. Zodra ik naar buiten loop raak ik aan de praat. Ze vragen altijd van alles; over het weer, het huis of de paarden. En daar geniet ik van.”
Voor Maria is de Vierdaagseweek de beste week uit het jaar: “Ik weet na dertig jaar precies wie wie is als ze bellen. Ik ken alle namen en gezichten. Het is altijd zo leuk om iedereen weer terug te zien, en na al die jaren heb je echt een band met mensen”, vertelt ze glunderend.
Een verfje hier en klusje daar
De camping biedt veel plezier aan de gasten en aan de eigenaar, maar het is wel hard werken. “In het vroege voorjaar beginnen we altijd met het opruimen van het blad en daar zijn we al gauw twee weken mee bezig. Vervolgens zijn er altijd wel klusjes; een verfje hier, nieuwe riolering etc. Vanaf 1 april komen de gasten weer. Vanaf 12.00 uur kunnen ze inchecken, maar soms komen ze toch eerder. Dus een groot deel van de dag ben je bezig met het ontvangen van gasten. We zijn zeven maanden lang, zeven dagen per week twaalf uur per dag bezig. Dus je moet wel plezier hebben in dit werk, anders red je het niet en om rijk te worden hoef je het ook niet te doen”, lacht Ruud gemoedelijk.
Eenvoudig maar schoon
De Grootte Flierenberg is niet de enige camping tussen Berg en Dal en Groesbeek. Vullen ze elkaar aan of zitten ze elkaar een beetje in de weg, vraag ik me hardop af. Dat laatste blijkt niet het geval. “We hebben hier meerdere campings, maar allemaal met ons eigen publiek en daardoor bijten we elkaar niet. Wij ontvangen een beetje de grijze golf en ook mensen uit Nijmegen die even een weekend weg willen. Verder kenmerkt onze camping zich door eenvoud. We organiseren geen activiteiten voor kinderen en ook geen bingo en hebben geen kantine. We zijn een boerencamping en geen vijfsterrencamping. Alles is eenvoudig maar wel schoon. Het sanitair zit al dertig jaar in het oude bakhuis, maar is tussendoor wel gemoderniseerd natuurlijk. Voor ons is het goed zo. We willen niet anders. En als de een vol zit verwijzen we natuurlijk naar elkaar.”