In de DA-drogist aan de Molukkenstraat is het aan de begin van de dag rustig. Ik spreek met Marco van Marwijk en val eigenlijk met de deur in huis. Vraagt wel eens iemand hoe het met jou is? Marco praat makkelijk en is nuchter maar houdt zich ook wat op de vlakte. Daar is een reden voor. “Iedereen heeft nu een mening. We zien dagelijks 200 tot 250 klanten en elke klant lijkt wel een andere mening te hebben.” Er zijn klanten die ronduit laconiek zijn over het virusgevaar, of het andere uiterste: overbezorgd. Velen zitten er ergens tussenin. Daarom neemt Marco liever geen positie in over de huidige crisis. “Tegenwoordig leg ik mijn mening meer op een weegschaal”, vertelt Marco, want een eigen mening wil hij eigenlijk toch wel kunnen vormen. “Ik wil de situatie niet bagatelliseren, maar ben ook wel een beetje wars van sommige overdrijving. Enkele beroepsgroepen kunnen in de slachtofferrol vallen. Wij ondernemers moeten ook door. Iedereen doet zijn best - ook de stratenmaker - en je moet je beroep uitoefenen onder de gegeven omstandigheden.”
De winkel loopt nog best goed. Er is beduidend minder vraag naar brillen. Gelukkig is hij niet alleen afhankelijk van de verkoop van brillen. Aan spullen van de drogisterij is gelukkig meer behoefte, hoewel de echt gewilde zaken zoals thermometers en handgels niet te krijgen zijn, ook niet bij de groothandel. “Als kleine zelfstandige ben je flexibel. Ik kan meerdere groothandels benaderen. Maar als er iets op het journaal wordt geroepen, al is het dat een bepaald product wordt gehamsterd, dan is een product in no time uitverkocht, ook bij de groothandel.” Paracetamol is er nog genoeg op voorraad.
Over zijn eigen leven is een bepaalde rust neergedaald. “Ik was nogal onrustig en ging er het liefst zo vaak mogelijk op uit. Dat gaat nu niet meer en dat bevalt me wel.”