Vol passie strooit Oehoe zijn wijsheid uit
Als geboren Millingse ken ik het dorpse en het kneuterige maar al te goed. Nog altijd hou ik ervan ook al ben ik er als dertiger weggetrokken. Best laat spreidde ik mijn vleugels, reisde stad en land af en kwam – lekker dichtbij – terecht in Nijmegen, vlakbij Bottendaal. Deze Nijmeegse wijk heeft hetzelfde. Daar gaan mijn drie nichtjes nog altijd wandelend en vertrouwd naar hun basisschool De Driemaster.
Maar medio september is er de schok, trillend tot in mijn tenen. Basisschool De Driemaster gaat sluiten. De sfeervolle, eigentijdse en kleurige school die hier al zo lang staat moet het ontgelden. Natuurlijk moet er iets gebeuren aan de duurzaamheid van het gebouw en ook het aantal leerlingen is wat laag. Maar daar vinden we toch oplossingen voor?
Na de dreun worden ouders en kinderen direct creatief. De website Reddedriemaster.nl verschijnt, media wordt opgetrommeld, de buurtbewoners zingen een protestlied de wereld in en er is spoedoverleg met het schoolbestuur en zelfs de gemeenteraad.
Uit het niets bemoeit vriend Oehoe zich er ook mee. Praktisch tegelijk met het slechte nieuws kijkt hij vanuit een hoge boom neer op de vele opstootjes onder hem. Steeds weer hoort hij de frustratie van de wijkbewoners die soms smekend zijn hulp vragen. Oehoe begrijpt de zorg. Vol passie strooit hij twee dagen lang zijn wijsheid uit over de wijk. Met de wens dat het schoolbestuur die oppikt, het belang van kinderen, ouders en buurt ziet en Bottendaals hart laat bestaan. Zo moeilijk vindt Oehoe dat niet.
Op een zaterdagavond is het klaar. Meer kan hij niet doen. Geruisloos vliegt hij in de schemer een laatste rondje over de wijk. Boven De Driemaster schudt hij uit zijn veren het laatste beetje wijsheid naar beneden toe. Al wegzwevend kijkt hij nog even om en geeft de school een liefdevolle knipoog.
