Een ruime koopwoning in Nijmegen-Oost is voor veel mensen onbetaalbaar. Buiten de stad krijg je voor hetzelfde geld veel meer huis. Geïnspireerd door mijn vriendin deden we samen mee aan een TV-woonprogramma.
Door Eric Hendriks
Daarin zie je de belevenissen van een koppel dat een droomhuis zoekt buiten de stad. De programmamakers verrasten ons met drie huizen en we woonden in één huis een weekje op proef. Een cameraploeg volgde ons bij elke stap. Hoe is het om aan zoiets mee te doen? En hoe is het om weg te gaan uit Nijmegen-Oost? Kan dat eigenlijk wel?
“Dus Spijk is het niet geworden!?”, riep een onbekende vrouw ons in het voorbijgaan toe, op weg naar wéér een bezichtiging. We keken elkaar aan. Dat gebeurt er dus als je aan zo’n programma meedoet: je wordt door wildvreemden herkend en aangesproken. Beetje ongemakkelijk, maar wel leuk. Nog wel.
We zijn het heen-en-weer reizen zat. Mijn vriendin in Haarlem, ik in Nijmegen. We zoeken nu een nieuw plekje voor ons samen, ergens daar tussenin. Het is is lastig om iets te vinden dat past bij onze wensen. Zowel qua huis maar ook qua woonomgeving en de buurt. De huizenprijzen buiten de stad zijn ook al skyhigh en een beetje leuk huis is meteen verkocht. We hopen dat de programmamakers ons gaan verrassen!
De opnamen zijn een nieuwe ervaring voor ons. Je krijgt een complete filmploeg met bekende presentatrice in je huis. De ogen van de crew én een enorme camera zijn op je gericht. Tientallen vragen worden afgevuurd, die je gewoon lekker spontaan mag beantwoorden. Eén ding is zeker na afloop: van een eventuele cameravrees zijn we voorgoed verlost!
Proefwonen
Ook met het ‘proefwonen’ in het huis van onze keuze was de cameraploeg er gewoon bij. Alle dingen die je doet als je ergens gaat wonen worden gefilmd. Opgelaten boodschappen doen (de hele winkel loopt uit), een ‘spontaan’ gesprekje in de buurt, de buurt verkennen, kennismaken met de buren. Maar ook je gestuntel op een roeibootje: de cameraman is erbij! Na elke activiteit moeten we quotes afgeven: korte, voor de kijker leuke antwoorden op vragen als “Hoe was het om... Hoe vond je dat... Wat sprak je het meeste/minste aan...?“ De cameraploeg filmt zo meer dan vijftig uur aan beeld en geluid..
Het proefwonen vond ik heel bijzonder. In een korte tijd moet je een huis en de buurt leren kennen om daarna te zeggen of je er wilt wonen. Dit zorgt voor een intensieve kennismaking. Na afloop voelt het als een vakantie waarin je veel leuke mensen hebt leren kennen, maar nu weer naar huis moet. Eigenlijk heel raar om een huis te kopen op basis van een paar bezichtigingen. Proefwonen vertelt je veel meer maar is helaas niet praktisch te doen.
De uitzending
De avond van de uitzending zijn we gespannen. Welke ‘scènes’ zitten in de eindmontage? Hoe worden we in beeld gebracht? De eindredacteur waarschuwt ons om niet op social media te kijken: je wordt daar compleet afgebrand. We kijken bij vrienden en duiken af en toe onder de tafel als we onszelf zien stuntelen... Praat ik echt zo raar en bijna onverstaanbaar? Gelukkig is er toch een mooi verhaal van gemaakt en bijna één miljoen mensen zien het programma. We durven het nu wel aan om de reacties op sociale media te lezen. Die zijn positief maar ook kritisch, niet op ons maar op de huiskeuze van de redactie.
Een nieuw avontuur
Meedoen aan dit programma zorgt er bij mij voor dat ik heel concreet moet worden. Ik hou hier natuurlijk mijn werk, maar wil ik weg van de plek waar ik al 25 jaar woon? En zo ja, welk huis, welke plek en welke fysieke en sociale omgeving? Het is een stap naar een volgende levensfase, nu met z’n tweeën en investeren in je relatie. Onze kinderen wonen zelfstandig, we zijn nog gezond en hebben voldoende energie voor nog een ‘avontuur’. Een avontuur dat we samen willen doen op een nieuwe plek voor een nieuw verhaal.
Persoonlijk ben ik ook wel benieuwd naar wat dat met mij zal doen, mijn kussen ‘opschudden’ in een nieuwe omgeving. Een omgeving met ruimte en een dorpse sfeer met een gastvrije, energieke gemeenschap. Natuurlijk neem je altijd jezelf mee: wie je bent, hoe je in het leven staat en wat je kunt. Dat maakt dat ik me hier zo thuis voel: het ‘Nijmegen-Oost gevoel’. Voor mij is dat: naar elkaar omzien, positieve energie, denken in kansen, elkaar open ontmoeten, steeds meer onderlinge verbanden en niet denken maar doen.
Het huis waar we proefwoonden in Spijk was niet wat we zochten. We zoeken dus verder, ook al worden we soms een beetje moedeloos. Maar het komt vast goed, ons huis op een rustig plekje in de buurt van water en natuur.
Met het Nijmegen-Oost-gevoel!