De verkiezingen zijn eindelijk achter de rug. Krantenkaternen en talkshowtafels schakelen een tandje terug in afwachting van de formatieperikelen. Stilte voor de storm, want de (echte en verzonnen) nationale problemen zijn er nog steaeds. Het formatiecircus wordt vooral een strijd tussen oplossingen: oplossingen voor problemen versus oplossingen voor de publieke opinie.
Als toonaangevend medium kan de Wijkkrant zich natuurlijk niet onttrekken aan de discussie en vroeg mij om een duit in het opiniezakje te doen. Als boerenzoon ben ik misschien bevooroordeeld, maar ik raak er steeds meer van overtuigd dat het de boeren zijn die de oplossing in handen hebben voor alle nationale narigheid. En omdat je altijd moet beginnen met de makkelijkste weg, vatten we eerst het woningtekort en de vluchtelingenopvang bij de kraag.
Beide kwesties zijn snel en simpel te verhelpen, maar oplossingen voor dit soort vraagstukken verschuilen zich vaak in kleine hoekjes. Letterlijk, want je ziet ze niet, zeker niet als stadsbewoner. Dat is geen verwijt, want ik ben zelf ook al heel lang stadsmens. Maar sinds mijn oude moeder ging hemelen heb ik een erf geërfd met daarop wat oude schuren. Schuren vol troep, want als je genoeg plek hebt is afval al gauw iets bruikbaars voor later. Nu, een paar jaar en een flink aantal vuilcontainers verder, komt er wat ruimte in de schuren, maar wat moet je ermee? Gelukkig kan ik af en toe wat familie en vrienden uit de brand helpen met de opslag van hun bootje, bankstel of caravan. Hartstikke gezellig ook, want je krijgt behalve wat aanloop ook regelmatig een slagroomtaart, wijnkist of whiskyfles. Maar onlangs kwam ik erachter dat stallen een serieuze bedrijfstak is, waar zo’n driehonderd miljoen euro in omgaat. Nederland heeft 423.000 caravans en 200.000 campers, die opgeborgen moeten worden. Je ziet steeds vaker een caravan of een camper in iemands voor- of achtertuin, niet uit gierigheid, maar omdat er niet voldoende opvang is. Nog een probleem erbij. Maar hoe groter het probleem, hoe dichterbij de oplossing. Want verborgen in tuinderskassen, loodsen en oude boerenschuren schuilt een flexibel woningarsenaal van ongekende omvang. Met een beetje soepelheid in de regelgeving kunnen we morgen 600.000 huishoudens onderdak bieden, waarmee zowel het woningtekort als de vluchtelingenopvangcrisis verleden tijd is. Eigenaren van caravan of camper betalen geen stallingskosten meer, maar krijgen geld toe. Druk gaat van de ketel, zodat we eindelijk aan echte oplossingen kunnen werken. Tot de volgende vakantie weer aanbreekt, tenminste.
