Wijkbewoners Pieter Schipmölder en Dees Verhoeven zoeken samen én individueel hun weg op het artistieke vlak. Twee creatieve geesten bij elkaar zorgt voor een veelzijdig aanbod en een afwisselend bestaan. Een inkijkje in hun persoonlijke kijkdoos.
Tekst: Karin Veldkamp, foto: Bert Hendrix
De koffie, druiven en chocolaatjes staan klaar als we ons installeren aan de grote tafel voor het raam in hun huis. Pieter komt eigenlijk uit Amsterdam, maar kwam voor de liefde naar Nijmegen. In de hoofdstad organiseerde hij het Bevrijdingsfestival. Dat klinkt als een droomklus, maar dat ervaarde Pieter anders. “Ik wilde mensen meer raken met wat ik doe en dat kan naar mijn idee het beste in een intieme setting, een omgeving waar iets kan gebeuren tussen spelers en publiek.” Hij ruilde het festival in om aan de gang te gaan met zijn eigen droom: voorstellingen in theaterwagens, en startte met de voorbereidingen van het festival Theateretappe op Texel. Met vier theaterwagens verspreid over het eiland wilde hij theater meer naar de mensen brengen, waarbij het publiek van de ene wagen naar de andere fietste. Dees, net afgestudeerd met een theater-caravanproductie, kreeg lucht van het festival en besloot er een voorstelling voor te maken. "Met vijf makers produceerden we Jut en Julia, een juttersdrama. We gebruikten onder andere gevonden strandmaterialen en het werd opgevoerd in een van de wagens op het festival. Ik was meteen verliefd op het concept, maar na zeven weken Texel ook op Pieter”, komt er met een big smile uit. Het was voor Pieter echter financieel niet haalbaar om Theateretappe voort te zetten. Het festival stopte en Pieter maakte, samen met een aantal andere mensen, van een van de wagens een kijkdoos, getiteld All aboard. “Er beweegt van alles in de kijkdoos en er worden dingen geprojecteerd. Het was erg leuk om te maken. En als het kan staan we daarmee op een festival.”
“Maar het is moeilijk om met dit soort dingen je geld te verdienen. Dus ik verhuur de wagens veel. Ze worden door het hele land ingezet voor festivals, van theateravenue in het Valkhof tot een GGZ-conferentie. Komende week moeten alle wagens naar een evenement in Groningen. Dan rijd ik 5.000 km en voel ik me vooral een beroepschauffeur. Maar met de verhuur van de wagens kan ik verdienen en vervolgens weer nieuwe, creatieve concepten ontwikkelen. En tussendoor bouw ik een van de wagens weer om tot de kijkdoos en sta daarmee op festivals.”
Dees en Pieter, beiden zzp’er, maken steeds vaker gebruik van elkaars kwaliteiten en faciliteiten. “Nee we hebben geen gezamenlijk bedrijf. We sturen elkaar gewoon een rekening. En na vier weken krijg ik steevast te horen dat ik de factuur nog niet heb betaald”, lacht Pieter, waarna Dees het stokje weer overneemt. “Wij staan vaak op het schoolplein. Ik maak veel producties voor kinderen, maar vond de felverlichte aula’s niet de meest intieme locatie voor een voorstelling. In een kleine ruimte kun je eigenlijk niet anders dan kijken naar wat er gebeurt. En er is meer interactie, de kinderen zijn soms zo betrokken bij de voorstelling dat ze even komen helpen.” Inmiddels is Pieter ook zelf gaan spelen, vertelt Dees: “Hij begon als figurant, maar hij is uit de kast gekomen. In ons nieuwste stuk heeft hij zelfs de hoofdrol. Dus nu spelen we ook echt samen. En daarnaast doen we steeds meer samen met nieuwe ideeën.”
‘Wat te doen in het leven als je alles kan maar niks echt goed’ is de titel van Dees’ nieuwste productie. Het is een cabareteske, theatrale voorstelling, die begint als een workshop maar ontspoort in een persoonlijk, vreemd verhaal. De productie is te zien op 9 juni in Brummen en 9, 10 en 11 augustus in Arnhem op Sonsbeek Theater Avenue.
