Koen Meeuwsen is, samen met Eric Jansen, de wijkagent voor Nijmegen-Oost. We hebben afgesproken voor de Prins Hendrikkazerne, waar het azc in zit. Hij draagt een stoere koppel: pistool, pepperspray, wapenstok, portofoon, deuropener: het oogt erg 'sterke arm der wet'.
Tekst: Kor Goutbeek, fotografie door Marc van Kempen en Koen Meeuwsen
Toch blijkt het werk van de wijkagent vooral zacht. Vrijwel alles wordt met praten opgelost. “Hangjongeren die overlast veroorzaken sturen we niet weg, maar we gaan het gesprek met ze aan”, aldus Koen. Hij diende eerst vier jaar bij de Marechaussee, bij toezicht vreemdelingen, voor hij in Heerlen de verkorte opleiding voor de politie deed. Hij is in de wijk sinds 2002 en sinds 2015 ook echt als wijkagent.
Is Oost niet een saaie wijk voor een politieman die actie wil? “Hangjongeren, verwaarlozing, alcoholisme, drugsoverlast, huiselijk geweld, alles komen we hier wel tegen, al oogt de wijk van buiten nog zo rustig.”
Met welk probleem hebben jullie het meest te maken? “Psychiatrische problematiek. Klachten over mensen met een psychiatrische achtergrond die nog zelfstandig wonen. Bij een gedwongen opname op een psychiatrische afdeling is het overigens niet zo dat wij in het politiebusje voorrijden. Wij mogen geen zieken vervoeren, ook mentaal zieken niet. Dat doet bijvoorbeeld een ambulance, wij rijden eventueel mee of er achter aan als de situatie daar om vraagt.”
Wat zou je anders willen in je werk? “Ik wil wel meer op straat komen. Nu besteed ik naar schatting 40% van de tijd in de wijk op straat, 40% binnen aan administratie en 20% aan noodhulp elders in de stad. Ik moet natuurlijk ook veel vergaderen met gemeente, woningbouw, jeugdzorg enzovoort en soms bekruipt me wel het gevoel ‘wat doe ik hier eigenlijk?’”
Zijn er wel eens problemen met het azc hier? “Op dit azc gebeurt wel eens wat, want er zitten veel mensen samen, maar het is niet anders dan op een groot appartementengebouw, daar valt ook wel eens wat voor.”
Zijn de spanningen hierbinnen hoger dan in een appartementengebouw? “Nee hoor, dat valt heel erg mee”, glimlacht Koen.
Compliment van een verlegen jongen
Terwijl ik het interview afneem komt er een vrouw aanlopen die een fiets al erg lang heeft zien staan voor het azc. “Dan moet u bellen met 14 024, de bel- en herstellijn.” zegt Koen. Is dit geen poilitietaak? “Het meest voorkomende misverstand is dat wij ons met leefbaarheidsproblemen bezig houden. Maar dat is een taak van woningbouw en gemeenten. Ik heb het dan over slingerende fietsen, geluidsoverlast, afval op straat, stank, burenruzies enzovoort. Maar het is wel logisch dat mensen ons bellen: geluidsoverlast van studenten is er bijvoorbeeld vaak in de nacht en dan zijn gemeente en woningbouw gesloten. En als we een surveillanceteam over hebben gaan we heus wel even kijken. Burenruzies zijn in principe alleen voor ons als er strafbare feiten zijn gepleegd; anders is het een zaak van de woningbouw, die weer buurtbemiddeling zal inschakelen: dat zijn vrijwillige, maar geschoolde bemiddelaars.”
Wat is er leuk aan wijkagent zijn? “Als wijkagent ga je dieper op de problematiek in, je volgt het écht, hoe moet het probleem aangepakt worden, wie moeten er bij betrokken worden. Het blijft vaak niet bij een incidentje.”
En wat is er mooi aan je wijk hier? “Oost is heel veelzijdig: ik heb studentenhuizen, middelbare scholen, sportverenigingen, bejaardentehuizen, café’s, thuiszorg; het is hier allemaal.”
Een kleine jongen met zwart haar en een bril komt langzaam dichterbij en vraagt voorzichtig aan Koen of hij hem een compliment mag geven en samen met hem op de foto mag. Het is voor een schoolproject, hij zit in klas 2 van het Montessori. “Natuurlijk, dat doen we zo, als deze fotograaf klaar is.”
Eric Jansen, ook wijkagent in Oost (eigen foto).
Het instagramadres van het wijkteam Oost is: pol_wa_nijm_oost. De wijkagenten houden zelf deze pagina regelmatig bij met tips, informatie en actualiteiten.