Het woonwerkpand in het oude klooster op de Dominicanenstraat, wellicht beter bekend als de Vrouwenschool, viert dit voorjaar haar dertigste verjaardag. Aanleiding voor een feest en een kijkje achter de voordeur.
Tekst & foto's: Karin Veldkamp
Simone van Engelen en Barbara Krantz zijn betrokken vanaf het eerste uur. Simones geschiedenis gaat zelfs nog verder terug, want zij woonde al op de gekraakte school op de Gerard Nootstraat, de oorsprong van de Vrouwenschool. “Toen er begin jaren negentig een plek vrijkwam, zei ik: Yes! Voor mij was het een veilige plek om te wonen, alleen met vrouwen en de vrijheid van een kraakpand sprak me aan. Toen ik er kwam, was de legalisering van het pand al toegezegd.” Simone verhuisde mee naar de Dominicanenstraat, waar plaats was voor het dubbele aantal vrouwen, en na een advertentie in Opzij, kwam Barbara er wonen. Als muziektherapeute heeft ze er sinds veertien jaar ook een werkruimte. Wonen doet ze ondertussen elders.
Andere groep vrouwen
In de vorige eeuw was de Vrouwenschool op de Dominicanenstraat, anders dan de naam doet vermoeden, een klooster voor zusters. In 1904 startte de bouw en rond de jaren dertig stonden er naast het klooster een kleuterschool met een daaraan verbonden opleiding voor kleuterleidsters, een lagere school en een ulo. De gigantische tuin liep door tot aan de Roothaanstraat die toen nog geen straat was. In 1983 vertrokken de laatste twaalf zusters en stapelden de geruchten zich op dat het klooster gesloopt zou worden. Maar pakweg tien jaar later ging er een andere groep vrouwen wonen. De vrouwen uit de gekraakte en daarna gesloopte school op de Gerard Nootstraat namen hun intrek. Het gebouw is verdeeld over vier verdiepingen, met negentien woonruimtes. Omdat de kamers zijn ontstaan door het samenvoegen van meerdere kloostercellen, heeft elke ruimte zijn eigen karakter en indeling. Vijf bewoonsters delen één keuken en sanitair. “Er zijn geen vaste afspraken om samen te eten, maar voor spontaniteit is altijd ruimte.”
Doorgaan
Een paar jaar na hun intrek in het monumentale klooster bleek dat Woningbouwvereniging Gelderland het pand niet kon aankopen - de vrouwen besloten dit zelf te doen. Ze richtten een vereniging op en met behulp van STUT en kennis in eigen huis werden ze de trotse eigenaressen van het oude klooster. “Met 25 mensen een pand kopen is een hele kluif en daar is wel een paar jaar overheen gegaan. Nu moeten de oud-leden (van de vereniging) binnenkort uitbetaald worden voor hun inleg en met de huidige leden moet er een nieuwe hypotheek afgesloten waardoor de contributie omhooggaat. Toch kiezen we ervoor om door te gaan. Dertig jaar geleden gingen we er voor en nu weer! Daarom organiseren we ook een feest op 20 april.
NON STOP-Feest
Aankoop betekent dus ook onderhoud en dat is ook een hele kluif, lijkt mij. Dat beamen Simone en Barbara: “Het onderhoud en de organisatie van het ‘huishouden’ kost tijd en vraagt een investering van iedereen. Op de klusdagen, vier keer per jaar, werken we aan het onderhoud, maar de grote klussen zoals buitenschilderwerk besteden we uit. Daarnaast zijn er allerlei werkgroepen, financiën, werving en selectie, en een pr-groep. Het oude klooster herbergt ook nog een inpandige kapel die voor diverse doeleinden wordt gebruikt, zoals onderdak verlenen tijdens de Vierdaagse. Dan slapen er zo’n achttien vrouwen in de Kapel. Met het hele huis zorgen we dan voor de wandelaars en de opbrengst besteden we aan zonnepanelen om de verduurzaming van het pand te waarborgen. De pr-werkgroep is momenteel druk met de voorbereidingen voor het NON STOP-feest op zaterdag 20 april. Het begint om 20.30 uur en is voor vrouwen, mannen en X. Aanmelden is niet verplicht, maar wel gewenst en kan via prgroepvrouwenschool@gmail.com o.v.v. nonstopfeest
