Het was een uitzondering die ochtend! Niet zoals heel vaak een stralende zon, maar een druilerig regentje aan het begin van onze wandeling. Maar zoals iedere woensdag, we gingen op pad. Met ons vijftienen deze week.
Ingezonden door Agnes Thijsse (deelnemer wandelclub)
De Postweg af, en richting Albertinum. Op weg er naar toe werden we, van achter de ramen van verzorgingshuis Nijevelt, enthousiast toegezwaaid door een groepje bewoners. We zwaaiden even enthousiast terug na dit leuke en vooral lieve gebaar.
We sloegen linksaf het Albertinum-terrein op en liepen geruime tijd langs het Albertinum-gebouw en verbaasden ons over de lengte ervan en waren onder de indruk van de rust die het enorme gebouw uitstraalde. We waanden ons in een andere tijd. Zo’n gebouw, zo mooi en zo groot. Het verkeer van de nog geen tweehonderd meter verder liggende Heyendaalseweg was niet te horen.
Er werd wat heen en weer gepraat: Okee, dus vroeger woonden hier monniken en tegenwoordig werd het voornamelijk gebruikt door de H.A.N. (Hogeschool Arnhem- Nijmegen)
Natasja zei dat ze er wel eens binnen geweest was, en plotseling ontstond bij haar het idee om gewoon te vragen of we met ons vijftienen eens door de enorm lange hallen mochten lopen. De hele groep, waarvan de meesten nog nooit binnen de muren van het Albertinum waren geweest, stemde er mee in.
Eerst maar eens kijken of de deur überhaupt wel open ging.
Ja, de zware deur gaf mee en we konden naar binnen. Natasja sprak een dame aan de balie aan, en ja, we mochten blijven en door de gangen lopen en ze bekijken.
Het was prachtig. Links keken we een enorm lange gang in en daarachter bleek de gang nog verder te gaan en daarachter nog verder… Ik zei het al, het was prachtig. Mooie boogvormen, het plafond incluis, van fraai metselwerk. Links van ons ramen met heel mooi glas in lood. Aan de zijkanten stonden zo ver als het oog reikte rijen houten bankjes. Ze leken een beetje op kerkbankjes en stonden allemaal knus tegen elkaar aan, met mooi uitgesneden armleuningen en boogjes en krullen. .
Er waren drie van die gangen met elkaar verbonden door twee maal een ronde ruimte. In die ruimtes hingen prachtige religieuze afbeeldingen.
Tot slot werden we ook nog door een conciërge uitgenodigd om de kapel van binnen te bekijken. Ook de kapel was erg mooi. Opvallend was het contrast tussen de oude kapel en de nieuwe aanpassingen. Duidelijk aanwezig, maar toch harmoniërend.
Toen we samen buiten de trappen van het gebouw weer afliepen, verzuchtte iemand: “ik ga weer studeren en wel bij de HAN”. “Ja, dat vind ik ook”, zei ik.
En velen van ons dachten het.
Klein stukje geschiedenis:
Het klooster is in 1930 gebouwd en werd vernoemd naar de middeleeuwse Dominicaanse theoloog Albertus Magnus. Vandaar dus de naam “Albertinum”
Het werd een Dominicaans studiehuis en het werd toen bewoond door zo’n 140 monniken.
Helaas (?) wordt Albertinum nu niet meer gebruikt door de monniken.
Sinds 1995 is het pand van vastgoed beheerder Wibeco en die verhuurt een groot gedeelte aan de HAN (Hoge school Arnhem - Nijmegen) en verder verschillende appartementen aan particulieren.
Mocht u behoefte hebben, een kamer van 11 vierkante meter, met gebruik van alles wat u nodig heeft kost 350 euro /maand.