Wijkbewoner
Esther Willemsen woont al bijna haar hele leven in Oost. Oké, niet geboren en getogen, maar ze woonde o.a op de Goesbeeksedwarsweg, Coehoornstraat, Broerdijk en inmiddels al 35 jaar op de Ruisdaelstraat. De ruime huiskamer met haar glas-in-loodramen heeft, evenals de granieten vloer in de gang, de mooie sfeer van de vorige eeuw. We nestelen ons aan de ruime eettafel in de achterkamer en Esther kwebbelt er meteen op los.
Tekst: Karin Veldkamp. Foto: Gerard Verschooten
Knarrenhof
"Toen we hier kwamen wonen, was onze 'oudste' net jarig en vierde haar verjaardag tussen de verhuisdozen. Niet dat ze daar iets van heeft mee gekregen, maar daardoor weet ik het nog precies. We kochten een boven- en benedenwoning. Boven woonden toen nog studenten, die langzamerhand allemaal zijn vertrokken. Het was leuk hier want het barstte van de kinderen, die veel samen speelden. We hadden elk jaar een straatfeest samen met de Hobbema-, Breitner- en van Goghstraat. Toen de kinderen klein waren, organiseerden we allerlei spelen met thema's. Dat was altijd leuk. Er wonen nu nog best wat mensen in de straat uit die tijd, maar er komen ook steeds meer nieuwe jonge gezinnen. Ik ben blij dat we geen 'knarrenhof' zijn geworden. Ik vind het wel jammer dat de nieuwe gezinnen de spelen niet hebben over genomen, maar gelukkig hebben we wel nog onze straatborrels. Het is toch een redelijk hecht buurtje. Niet dat we in de zomer allemaal bij elkaar zitten maar er zijn contacten en er is bijvoorbeeld een wandelclubje".
Winkeltje spelen
Inmiddels geniet Esther van haar pensioen. Ze werkte al die jaren als docent Engels aan het vmbo Helicon. "Ik heb daar veertig jaar gewerkt, naast het doceren ben ik ook decaan geweest en heb een opleiding tot coach gedaan voor jonge docenten. Ik heb door mijn werk de 'andere kant' van het leven leren kennen en merk wel dat mensen om mij heen toch een beetje in een bubbel leven, want ze hebben vaak geen idee van de wereld waarin mijn leerlingen leven. Inmiddels ben ik gepensioneerd en na een jaar thuis wilde ik me graag nuttig maken en iets doen waar ik volledig achter sta. Aangezien ik graag 'winkeltje speel' kwam ik bij Terres des Hommes terecht."
Geen gaatjes
Terres des Hommes? Vraag ik met belangstelling. Dat is toch een fonds? Nee, ik zit er enigszins naast. "Terres des Hommes is een winkel en sinds anderhalf jaar zitten we in de Houtstraat, tegenover de hoedenwinkel", vertelt Esther met passie. "We krijgen van alles binnen; van kleding tot serviesgoed tot sieraden en schoenen. Ook Dille en Kamille schenkt vaak producten. De opbrengst gaat naar projecten in Azië, Afrika en Europa. Terre des Hommes strijdt tegen kinderarbeid en (online) seksuele uitbuiting". Wat aarzelend zegt ze er achteraan: "Onze winkel is niet specifiek voor mensen met een kleine beurs, maar gelukkig zijn daar andere winkels voor zoals het Goed. We zijn in die zin anders dat alles netjes en van goede kwaliteit is, geen kleren met gaatjes etc. In tweedehands zaken ruikt het vaak wat muf, dat is bij ons niet het geval". In en rond de winkel staan zo'n dertig 30 vrijwilligers klaar en dat vindt Esther fijn: "Het is een gezellig clubje en we lachen regelmatig. Zelf sta ik elke donderdagmiddag in de winkel en daarnaast prijs ik schoenen en tassen, samen met Petra en dat is hartstikke gezellig, We kunnen het goed vinden samen en dat is ook belangrijk."
