Vrijdag 5 mei, op bevrijdingsdag, is Hans Binnendijk 100 jaar geworden. Hans woont in De Winseling (Professor Cornelissenstraat), een seniorencomplex van het OBG (Oud Burger Gasthuis). Zijn verjaardag vierde hij in het Grand Café van het OBG met zijn mantelzorgers en alle mensen waar hij dagelijks mee koffiedrinkt en luncht.
Tekst: Marjon Spoorenberg, foto's: Bert Hendrix
Voor deze speciale gelegenheid was er taart bij de koffie en had de lunch een feestelijk tintje. Burgemeester Bruls kwam hem persoonlijk feliciteren. Hans vertelde aan de burgemeester hoe hij als elektromonteur Nijmegen een keer in het donker heeft gezet omdat de elektriciteit uitviel. Iets wat de burgemeester nog nooit gelukt is.
Zaterdag 6 mei heeft Hans zijn verjaardag nog een keer gevierd met de mantelzorgers, zijn zus Sjaan en neven en nichten, in De Wolfsberg in Groesbeek. Er werd gezongen en er was een familiequiz.
Zijn verjaardag is dus niet ongemerkt voorbij gegaan. Maar dat mag ook wel, want 100 jaar is niet niks. Reden voor de Wijkkrant om hier aandacht aan te besteden.
Kaart van de Koning
Als ik binnenkom in het appartement in De Winseling vallen mij de vele felicitatiekaarten op. Er is zelfs een kaart van de Koning en Koningin en van de Commissaris van Gelderland. De Commissaris deed er ook nog een bloemetje bij. Ik bewonder de mooie familiefoto die genomen is op 6 mei.
Met Hans praat ik over zijn leven en Marianne Blijleven, een van zijn 4 mantelzorgers, is hierbij ook aanwezig. Zij vult het gesprek aan.
Geboren in Tiel
Hans is geboren in Tiel in een gezin met zeven kinderen. Twee zussen leven nog, een zus woont in Australië en zijn zus Sjaan in Nijmegen. Zijn vader was machinist op een stoomschip bij Rijkswaterstaat en werd overgeplaatst naar Nijmegen toen Hans 10 jaar was. Het gezin heeft op diverse adressen in Nijmegen gewoond en Hans ging naar de mulo. "Dat leren was niks voor mij,” zegt Hans. "Ik werkte liever met mijn handen. Ik verruilde de mulo voor de ambachtsschool en werd elektromonteur.” In zijn jonge jaren heeft Hans gevoetbald en handbal gespeeld bij de Hazenkamp. ”Een keer heb ik de Vierdaagse gelopen.”
Hans begon zijn carrière bij Alewijns. Later is hij bij PGEM (Provinciale Gelderse Elektriciteit Maatschappij) gaan werken, eerst in Nijmegen en later in Arnhem. Hij was daar onderhoudsmonteur en reisde het hele land door. In 1954 trouwde hij met Ans, zij kwam uit de Achterhoek en het jonge paar ging in een appartement in de Tuinstraat wonen. Ans was gezinsverzorgster en later koffiejuffrouw bij de Radboud Universiteit waar ze Marianne Blijleven, haar latere mantelzorger, leerde kennen. Marianne werkte bij de sociale faculteit en denkt nog met weemoed terug aan die tijd. "Wat was het toch heerlijk dat je je koffie niet zelf hoefde te halen, maar dat je die geserveerd kreeg op je werkplek."
Het echtpaar bleef kinderloos, maar stond actief in het leven. Ze gingen naar de Maranathakerk (protestantse gemeente) in de Steenbokstraat waar ze jarenlang vrijwilligerswerk deden. Toen ze wat ouder werden, verruilden ze hun appartement voor een woning in de Jacobus van ’t Hoffstraat. Ans overleed in 2010.
Verhuizen naar De Winseling
In 2019, toen Hans 96 jaar was, verhuisde hij naar een seniorenappartement in de Winseling, want het lopen en zien werd toch wat minder. Er wordt goed voor hem gezorgd, hij krijgt thuiszorg en hulp van vier trouwe mantelzorgers: Marianne met haar man Jan en Ella en Jan Heusinkveld, die hij ontmoette bij de Maranathakerk. Hij kijkt televisie, leest de Gelderlander (met een leesloep) en luistert ook nog graag naar radio Gelderland. En elke dag maakt hij trouw zijn rondje met de rollator naar het Grand Café voor een kopje koffie en lunch. Hij treft er bekenden en maakt dan een praatje. Voor zijn loopproblemen krijgt hij een keer in de week fysiotherapie bij het OBG.
100 jaar: hoe bereik je dat?
Als ik aan Hans vraag wat je moet doen om 100 jaar te worden is hij daar heel nuchter onder. "Gewoon doorgaan met ademhalen”, zegt hij laconiek. "Ik heb nooit gerookt en ben altijd een matige drinker geweest, misschien dat dat meespeelt. Mijn familie is ook oud geworden, het kan ook in de genen zitten, ik weet het niet. Ik ben er niet zo mee bezig, het overkomt je gewoon.”
