Rubriek waarin we mensen aan het woord laten die ver buiten Nijmegen-Oost zijn opgegroeid en hier wonen. Hoe kijken zij aan tegen het leven onder de stolp van Oost? Nijmegen-Oost langs de internationale meetlat?
Tekst: Simone Kiekebosch, foto: Marc van Kempen
Jalil Karimi is een Perzische man van 34 jaar. Hij komt uit Hamedan, een grote stad in het westen van Iran. Sinds september 2015 is hij in Nederland. Hij woonde als vluchteling in Heerlen en Winterswijk en woont inmiddels twee jaar in Nijmegen. Jalil is net verhuisd en heeft nu een gezellig flatje in Nijmegen-Oost. De huiskamer wordt grotendeels gevuld met een enorme krabpaal en vanuit een holletje ligt er stilletjes en met verbaasde blik een prachtige kater naar ons te kijken. En opeens zie ik het. Het is Felix, van het kattenvoer! Kennelijk is dat zijn pseudoniem, want zijn echte naam blijkt Buddha te zijn.
Hoe bevalt het je hier in Nijmegen-Oost Jalil? "Supergoed. Nederland is, voor zover ik kan beoordelen, het beste land in de wereld voor mij. Ik voel mij welkom, er is vrijheid, het is rustig en er wonen lieve mensen.
Nijmegen is een gemakkelijke stad om contacten te leggen. Er zijn veel jonge mensen, er is veel cultuur en er zijn veel festivals.
Wat is je favoriete plek in Nijmegen-Oost? "Ik denk toch wel de Ooijpolder. Daar kom ik graag. Ik heb net nog een rondje hard gelopen door de Ooijpolder. Ook fijn om daar te wandelen of kano te varen met mijn vriendin."
Heb je contact met je buren? "Zeker. Ik ken de meesten wel van gezicht inmiddels. En ik ben al koffie wezen drinken bij de buren en help de onderbuurman met boodschappen naar boven brengen bijvoorbeeld. Door de corona haalt hij meer boodschappen in één keer. We helpen elkaar hier.
Wat deed je in Iran en wat doe je nu? "In Iran was ik fotograaf en cameraman, speciaal voor huwelijksfeesten. Momenteel werk ik bij Sauna de Thermen. Als hulpkok. Koken, snijden, afwassen en schoonmaken. Eigenlijk doet iedereen alles. We werken als een familie samen. In coronatijd hebben we veel aan het onderhoud van de sauna gedaan, hebben we met z'n allen geschilderd, de tuin bijgehouden etcetera. In september ga ik verder met mijn massagecursus."
Wat mis je hier? "Vooral mijn familie. Maar ook het mooie weer, het prachtige landschap en het lekkere eten." Gebarend vervolgt hij: "Vooral de enorme volle borden met heerlijk eten. Zoals een van mijn favoriete gerechten: Ghorme Sabzi, met veel groenten, limoen, rundvlees en echte Iraanse rijst."
Ik zie vanuit mijn ooghoek de keuken. Die staat vol met enorme rijen kleine potjes met kruiden. Dus dat zit wel goed! Hopelijk neemt de sauna ook Perzische invloeden mee op de menukaart...
Zou je hier willen blijven en oud worden? "Ja, graag. Maar ik zou wel het liefst op het platteland wonen. Ik heb een tijdje bij een manege gewerkt, en dat sprak me wel aan. Ik ben dol op de natuur en dieren en zou graag koeien, kippen, honden en paarden houden."