Afgelopen week begon de klimaattop in Glasgow en een klimaattop zonder activisten is natuurlijk niet meer van deze tijd. Urgenda organiseerde The Climate Miles, een voettocht van Edinburgh naar Glasgow, om de aandacht voor dit onderwerp vast te houden. Buurtgenoot Jeroen van Zuylen uit Oost liep mee.
Tekst Karin Veldkamp. Foto Jeroen van Zuylen
Het doel van de tocht was het genereren van aandacht voor het klimaat, waarbij Nederland niet de enige was die in de benen kwam. Een groep Poolse christenen liep van Polen naar Glasgow en Belgische Grootouders voor Klimaat legden in Schotland trajecten te voet af. Alle groepjes eindigden in Glasgow om daar aan klimaatacties deel te nemen. Jeroen is net terug als ik hem opzoek. Moe, verkouden, schor maar voldaan zit hij aan de eettafel.
“Het was een geweldige ervaring om met vijftig mensen deze tocht te maken. Ik kende min of meer niemand. Het was heel speciaal om samen met erg veel regen, stijgen en dalen, de tocht te maken. Ik heb de Vierdaagse meerdere malen gelopen, maar dit was zwaarder, ook al liepen we ‘maar’ dertig kilometer per dag. De omstandigheden waren echt zwaar; tachtig procent van de tijd was het een gestage regen, dit was zelfs voor Schotse begrippen veel. Er was continu een grijze lucht, met geen enkel lichtpuntje als teken van opklaring, maar de sfeer was ontzettend goed. We zaten met zijn allen in hetzelfde schuitje, de gezamenlijke drijfveer was enorm en maakte iedereen sterk.”
Herfstromantiek
“Ik was van te voren bang dat we over asfalt zouden lopen, maar dat was gelukkig niet zo. We liepen dwars door weilanden, afgelegen dalletjes, bos, prachtige parken en langs oude kanalen die ooit zijn aangelegd om fjorden te verbinden. Naast die kanalen lopen wandelpaden die van oorsprong bedoeld zijn voor paarden die de trekschuit trokken. Het zijn goed beloopbare paden, maar nu stonden ze soms blank door alle regen.” Jeroen laat een filmpje zien waar hij over dit pad loopt en ik moet zeggen dat het meer op een tocht door een ondiepe sloot lijkt dan een tocht over een pad. Maar het kon nog erger: “Er waren plekken, bijvoorbeeld bij tunneltjes, waar we tot onze knieën in het water stonden; maar ondanks alles was het echt mooi, een soort herfstromantiek. We hadden op afgelegen plekken onze theepauze of lunch, zoals bij een crèche, en gelukkig waren de overnachtingen goed geregeld.”
Voor Jeroen zat het 'avontuur' er bijna op, want bij de grote klimaatmars in Amsterdam afgelopen zaterdag 6 november was hij er natuurlijk ook bij!
