Manja Bente is een van de initiatiefnemers van de Walk of Wisdom, een pelgrimsroute onafhankelijk van een religie, waarbij levensvragen en natuur centraal staan. In vijf jaar tijd liepen al zesduizend mensen de 136 km lange tocht. De route kreeg in 2018 de publieksprijs bij de Gelderse verkiezing voor landschappelijke kwaliteit.
Tekst Karin Veldkamp, foto Marc van Kempen
Voor de (fanatieke) wandelaar uit Nijmegen-Oost is het wellicht geen onbekend begrip. De Walk of Wisdom loopt dwars door het mooie heuvelachtige stuk bos tussen Nijmegen en Beek/Ubbergen. Niet de rood/witte markering van de NS of het Pieterpad, maar een klein wit bordje met daarop een figuurtje dat met zijn voeten in de aarde en armen in de lucht het symbool voor de pelgrimsroute is. “De armen van de pelgrim zijn kiemblaadjes”, legt Manja Bente uit, “die symbool staan voor de kracht in jezelf die ontkiemt als je wandelt.”
Manja, was vanaf het begin betrokken. Samen met Damiaan richtte ze een stichting op die van 2012 tot 2016 het plan uitwerkte voor een pelgrimstocht rond Nijmegen. Een oud, versleten ritueel? Of zit het anders, anno 2021? Het blijkt juist omgekeerd. "Steeds meer mensen staan stil bij klassieke levensvragen op oude pelgrimsroutes zoals Santiago de Compostela of de Henro in Japan. Zelf wandel ik uiteraard ook heel graag, ook alleen. Ik ben naar Santiago gelopen, niet vanuit Nederland hoor", komt er haastig achteraan. "Maar mensen hebben behoefte aan bezinning en daarvoor hoef je niet helemaal naar Santiago, dat kan overal. Dus leek het me een mooi plan om hier een pelgrimsroute uit te zetten."
In 2016 was de route klaar en de officiële start ging gepaard met de uitgave van een getijden- en pelgrimsboek, waarin bijdragen van bekende en onbekende Nederlanders over inspirerende levenservaringen en aangekleed met afbeeldingen van moderne kunstenaars.
Stilstaan bij verlies
Als ik zelf even een luchtje schep in mijn 'achtertuin' kom ik de bordjes van de Walk of Wisdom tegen. Het mooie symbool trok mijn aandacht en ik vroeg me af waar de route vandaan kwam. Ontsproten in onze eigen wijk dus. "Hij start en eindigt bij de Stevenskerk", vertelt Manja. "Twee keer per maand is er een vertrekceremonie. Enkele tientallen mensen nemen daaraan deel. Dat gaat gepaard met een ritueel vooraf, vaak is dat een van de verhalen uit het getijdenboek. Mensen die de route willen lopen, kunnen zich aanmelden en ontvangen vervolgens een boekje met de routes en een ringetje aan een schoenveter met een nummer, vergelijkbaar met de ringen die vogels aan een pootje hebben. Onderweg haalt de wandelaar nog elf andere ringetjes op bij diverse locaties en bij terugkeer in de Stevenskerk ontvangen ze een stempel. Inmiddels hebben al zo’n tienduizend mensen het boekje aangeschaft”, vertelt ze met trots. “Het eerste jaar waren dat er zeshonderd maar het loopt steeds verder op. Het zijn heel verschillende mensen die de route lopen. Ook hun motieven wisselen; verandering in het leven willen, stilstaan bij verlies of stilte in zichzelf willen ontdekken. Ook genieten van de natuur is een motivatie. En dat is ook van belang, want wij zijn ook bezorgd over de natuur en de wereld. We hebben drie jaar lang de Waalstrandjes opgeruimd, maar zijn er mee gestopt toen gemeente het overnam. Van de verkoop van de boekjes leggen we altijd een klein deel apart dat we besteden aan projecten op dit thema."
De hele wereld over
Inmiddels is Manja samen met haar collega Rob coördinator van Walk of Wisdom en daar komt nog veel bij kijken: "En we doen het echt niet met zijn tweeën. We hebben veertig vrijwilligers die ons ondersteunen. We moeten de route steeds controleren, de vertrekceremonies organiseren, alle mails uiteraard beantwoorden en de slaapplekken veranderen; er komen er bij en vallen af. Ik ben er, naast mijn baan als docent, wel twee dagen per week mee bezig. Ook zijn we begonnen aan het tweede getijdenboekje dat gevuld wordt met de ervaringen van de pelgrims. Het eerste boek is inmiddels uitverkocht, maar een unieke uitgave met alle originele kunstwerken staat permanent tentoongesteld in de Nijmeegse Stevenskerk". Uiteraard heeft Manja in al haar bevlogenheid meer plannen. "We willen ook routes ontwikkelen in het buitenland. We beginnen waarschijnlijk met België en dan naar Engeland en Frankrijk, maar eigenlijk willen we de hele wereld over".
