Het Planburo voor de Leefomgeving (PBL) heeft doorgerekend of zogenaamde 'verduurzaming' van woningen 'rendabel' kan zijn.
Met rendabel bedoelen ze: kun je met de besparing van energie de kosten van de ingrepen aan je huis compenseren.
Het PBL heeft dat aan de hand van een 'standaard' woonhuis voor 20 verschillende huishoudenssamenstellingen berekend.
Die 20 verschillende huishoudens blijken nl. ieder een kenmerkend energieverbruik te hebben.
De conclusie van de berekeningen is: in geen enkel geval kunnen de ingreepkosten gecompenseerd worden met bespaarde energiekosten. Zogenaamde 'verduurzaming' van de woning leidt dus altijd tot een verarming van de woningbezitter.
De berekening van het PBL is gebaseerd op een woning met spouwmuren, 110 m2 woonoppervlak en een dak waarop 26 zonnepanelen gelegd kunnen worden.
Heb je een huis waarop geen 26 panelen gelegd kunnen worden in een gunstige richting, of geen spouwmuren (voor 1920) of gebruik je weinig energie, dan valt de berekening nog ongunstiger uit.
Het PBL geeft bovendien aan dat de geplande afschaffing van de salderingsregeling voor zonnepanelen funest is voor de rentabiliteit. Ook veegt het de vloer aan met alle suggesties over 'gebouwgebonden financiering': iedere vorm van financiering doet afbreuk aan rentabiliteit, zelfs bij de doorgerekende 0% rente. Bovendien is gebouwgebonden financiering juridisch eenvoudigweg niet mogelijk: het is een lege huls.
Het PBL laat zich niet uit over de CO2-effekten van hun modellen. Omdat implciet uitgegaan wordt van vervanging van aardgas door elektriciteit is duidelijk dat al hun modellen tot minstens een verdubbeling van CO2 uitstoot zullen leiden. Volledig in strijd dus met de afspraken van Parijs.
De belangrijkste conclusie van het PBL voor huiseigenaren is dan ook: niets doen is financieel gezien de meest rationele keuze.
Download het volledige rapport hier:
https://www.pbl.nl/sites/default/files/downloads/pbl-2020-woonlastenneutraal-koopwoningen-verduurzamen-4152.pdf