Een rubriek waarin Gottfried Erdtsieck, samen met fotograaf Marc van Kempen, onderzoekt wat er een jaar na een oproep in de Wijkkrant en op nijmegen-oost.nl is gebeurd.
Tekst: Gottfried Erdtsieck, fotografie: Marc van Kempen
Uit de wijkkrantrubriek ‘Prikbordadvertenties’ van een jaar geleden: “Ik zoek (50+) muzikanten, o.a. (contra)bassist/cellist, gitarist om wereldmuziek te maken. Repetities (overdag optie) St. Jacobskapel. Ik zing en speel klarinet en basfluit. 06 - …”
We weten allemaal dat het doel van de Wijkkrant o.a. is om bewoners te verbinden en het blad is natuurlijk een graag gelezen communicatiekanaal in onze prachtige wijk. En, over verbinding gesproken, wat is dan een jaar later de ‘opbrengst’ van zo’n verzoekje…?
De foto laat de ‘opbrengst’ van de prikbordadvertentie direct mooi in één beeld zien: Josje Schouten (70) te midden van ‘haar’ muzikanten, vooraf aan een repetitie in de St. Jacobskapel in de benedenstad!
V.l.n.r. René Jaspers, Josje Schouten, Frank Drijvers en Hans van der Beek. Rob van de Valk maakt normaliter ook deel uit van deze nieuw geformeerde muziekgroep, maar helaas moest hij voor deze eerste repetitie na de zomervakantie verstek laten gaan.
Als ik Josje spreek over haar initiatief om een nieuwe muziekgroep te formeren, is mij al snel duidelijk dat ik te maken heb met een levenslustige en creatieve vrouw die bruist van ideeën en het niet alleen maar bij ideeën houdt… Op mijn vraag naar haar achtergronden vertelt ze met enthousiasme over de vele wegen en zijwegen die zij ingeslagen heeft. Josje heeft kunstgeschiedenis gestudeerd, heeft er ook les in gegeven, schildert portretten in opdracht en heeft een eigen bedrijfje (ovalart.nl) met kunstgerelateerde activiteiten. Halverwege ons geanimeerd gesprek vat ze het bondig samen: “Ach, mijn leven is nog het best te typeren met drie b’s: buschauffeur, blueszangeres en beeldend kunstenaar. Ik ben ook een tijd muzikale clown geweest - Narretje en Sarretje - dan traden we op in ziekenhuizen, niet de gewone ziekenhuizen maar de ‘B-verpleging’, dus psychiatrie en zo.”
Haar huidige voorliefde voor wereldmuziek is onlosmakelijk verbonden met de vele reizen over alle continenten die ze al vanaf jonge leeftijd ondernomen heeft. Josje heeft haar zangtalent zelf ontwikkeld: geen opleiding, maar wél buitenlandse optredens!
“Ik heb jaren gezongen in een bluestrio. We hadden zelfs optredens op Kreta, dat was zo leuk. Jaren gedaan. In kroegjes, we speelden o.a. gypsiemuziek en Spaanstalige liedjes. Nou, dat sloeg echt aan, zo gezellig! Nu speel ik al een aantal jaar in ‘Samusa’, een band uit Velp. We spelen wereldmuziek en we treden regelmatig op. Zo'n soort formatie wilde ik ook graag in Nijmegen. Wereldmuziek maken, met genres als o.a. Bulgar, Roma, Klezmer.
Ik vorm met Frank, hij speelt accordeon, al een tijdje een duo. Maar ik wilde dat wel uitbreiden. Ik wilde een band formeren. Dichter bij huis, en ik dacht: ik ga andere pensionado’s zoeken, hebben we lekker overdag de tijd. Vandaar mijn toevoeging ‘50+’. Ik wilde wel samen spelen met muzikanten die een beetje in dezelfde fase van het leven zitten.
Toen reageerde Rob van de Valk, een drummer. Maar ik moet eerlijk zeggen, ik dacht: drums hebben we niet nodig! We laten de hele ritmesectie wel weg. Ik had die ook niet in mijn oproep staan. Maar Rob reageerde zo enthousiast! Hij antwoordde: "Maar dat is echt onmogelijk …!” Nou je begrijpt, hij maakt inmiddels ook deel uit van onze band…
Even later kwam een vriend van mij met Hans op de proppen. Hij speelde viool, het klikte goed en toen we al een tijdje bezig waren, reageerde René, gitarist. We spelen heerlijk samen, nu zoeken we alleen nog een bassist. Onze band heet ‘Ninjos’, een samenvoeging van de naam van mijn zoon, Nino, en mijn naam.
We repeteren tweewekelijks in de St. Jacobskapel. Lekker overdag. De kapel heeft een hele mooie akoestiek! Wij spelen ook akoestisch, ik wil het liefst zonder microfoon zingen. We schuiven een paar bankjes aan de kant, en dan kunnen we een paar uurtjes heerlijk los gaan. Als er nog een bassist bij komt, moeten we wel kijken of het allemaal nog zonder versterking kan. Dat zien we dan wel.
Optredens staan voor ons nu niet centraal. Ik luister veel wereldmuziek en ik vind het leuk om nummers uit te zoeken; ze vervolgens goed in te studeren en zo de muziek vorm te geven! Noem het maar de lol van repeteren.”
Na de foto beginnen ze enthousiast aan hun repetitie en pakken ze de draad na de vakantie op met “Djelem, Djelem “. Josje: “Dit lied wordt ook wel beschouwd als het volkslied van de Roma. Heerlijk om nu mee te beginnen! De verbinding met die muziek kreeg ik al op de lagere school. Ik was er op school mee in aanraking gekomen, en ik voelde het meteen: dat is mijn muziek! En langzamerhand ontwikkelen we natuurlijk wel een repertoire. Met een complete band zien we ons nog wel optreden!”
Wordt vervolgd dus…!
--------------------------------
© Marc van Kempen Fotografie
Bij interesse in de foto kunt u contact opnemen via: www.marcvankempenfotografie.nl
No use allowed without permission Online/Offline/Commercial
