Een rubriek waarin Gottfried Erdtsieck, samen met fotograaf Marc van Kempen, onderzoekt wat er een jaar na dato is gebeurd.
Tekst: Gottfried Erdtsieck, fotografie: Marc van Kempen
Uit de wijkkrantrubriek ‘Prikbordadvertenties’ van een jaar geleden:
“Na een fraai afgerond eerder project (mode) vraag ik weer oude glossy's (dit i.v.m. kwaliteit van papier). Bv. Vogue, Seasons, Delicious, Cosmopolitan, Elegance. Mail: ”
We weten allemaal dat het doel van de Wijkkrant o.a. is om bewoners te verbinden en ons blad is natuurlijk een graag gelezen communicatiekanaal in onze prachtige wijk. Over verbinding gesproken, wat is dan de ‘opbrengst’ van zo’n verzoekje?
Myra (71) reageerde enthousiast op mijn vraag wat achter haar advertentie zit en snel na mijn eerste mail zitten we bij haar aan tafel. Voor ons liggen drie heel dikke fotoboeken: haar ‘projecten’. Ze lijken op fotoboeken die menigeen in een paar avondjes samenstelt uit foto’s van zijn of haar geslaagde vakantie. Maar al bladerend in één ervan val ik van de ene verbazing in de andere: elke pagina is een ‘artwork’ op zich…!! Ze spreekt dus met recht over haar ‘Projecten’, met hoofdletter! Zo’n kunstwerk samenstellen moet maanden werk betekenen. Elk boek is centimeters dik.
Myra: “Laat ik bij het begin beginnen. Ik had tot voor kort een moeder van 103, goed bij de tijd, en in gesprekken met haar kwamen er vele herinneringen boven. Dat vond ze altijd leuk, praten over die herinneringen. Maar ik heb geen kinderen, dus ik dacht: straks ben ik 103 en dan gaat er niemand tegen mij zeggen: Myra weet je nog…? Ik wist: Ik moet het zelf oplossen, zodat ik zelf mijn herinneringen vast houd. En zo kwam ik op het idee van deze boeken. En dat begon met herinneringen aan kledingstukken die mijn moeder vroeger voor mij maakte: mijn project “Mode”.
Grafisch Kunstwerk
Bladerend in het eerste boek , “Een kijkje in Myra’s kledingkast”, zie ik artistieke collages, geen kant-en-klare fotootjes, maar zelf geknipte, knappe figuratieve afbeeldingen die mij door haar jeugd en haar kledingkast leiden. Van haar eerste bloemetjesjurk, haar petticoat met roze roosjes, een overgooier, de strandbikini, de dikke winterjas, reizen we door naar de tijd van hotpants en minirokjes. Alles gelardeerd met korte teksten die haar herinneringen toelichten. Elke pagina is een grafisch kunstwerk op zich! Mooi genoeg om uit te geven, zodat meer mensen ervan zouden kunnen genieten.
Het is duidelijk dat Myra een creatieve achtergrond heeft, en dat beaamt ze. Ze heeft in de zeventiger jaren de opleiding voor docent Tekenen en Handvaardigheid gevolgd en jaren voor de klas gestaan. Ik stel de voor de hand liggende vraag: “Als je nu de middelbare school af zou ronden, zou je dan naar de Kunstacademie gaan?” Direct antwoordt ze met een volmondig: ja!
En met haar creatieve geest als basis bedacht ze deze vorm om haar herinneringen, hoofdstukken van haar levensverhaal, vast te leggen.
Myra: “Je kan in de winkel heel mooi papier kopen, in vele soorten en kleuren, maar dan heb je nog niet alles. Maar als je in een tijdschrift kijkt, dan kom je de prachtigste tinten tegen. Dus vandaar mijn oproep. En die heeft heel veel vruchten afgeworpen. Nog steeds. Twee weken geleden bracht iemand weer een paar tijdschriften. Ze kende de advertentie niet, maar had er via-via over gehoord. En nog altijd komt om de paar maanden een man aan de deur die een paar tijdschriften brengt. Hij wil niet binnenkomen, alleen even snel afgeven. Zo attent.”
Ik blader ondertussen verder in haar tweede boek: “Mmmmm … memoires rond de maaltijd” en ik spring door persoonlijke herinneringen van haar jeugd die iets met eten of drinken te maken hebben. De melkboer die verse melk komt brengen, de groenteboer met de mysterieuze aardappelschilmachine waar in haar kindergedachten vrouwen in zaten die heel snel, heel veel aardappelen konden schillen. En haar herinnering van 22 november 1963 aan het plakje hausmacher dat zij als troost kreeg toen het bericht de huiskamer binnenkwam dat John F. Kennedy was neergeschoten. Allemaal heel mooi verbeeld. En het derde boek leidt mij naar verre landen die Myra heeft bezocht. Pakistan, Maleisië, Rusland, China, noem maar op, elke reis tot één heel bijzondere pagina gereduceerd. Een kleine gebeurtenis, een bijzonder moment, knap getroffen in een mooie collage en toegelicht met een dagboekfragment.
Myra: “Zo fijn dat wijkgenoten de moeite nemen te reageren op zo’n advertentie. Het gevoel van ‘wij van Nijmegen-Oost, zoiets. Zonder die reacties had ik die boeken nooit zo kunnen maken.
Kortom, de glossy’s vinden bij Myra een tweede leven dat zo niet snel in de vergetelheid zal raken … En wie belangstelling heeft om haar herinneringen online te bekijken: de link kun je vast via haar mail opvragen!
-------------------------
© Marc van Kempen
Bij interesse in de foto kunt u contact opnemen via:
www.marcvankempenfotografie.nl
No use allowed without permission
Online/offline/commercial