Een rubriek in de Wijkkrant waarin Gottfried Erdtsieck, samen met fotograaf Marc van Kempen, onderzoekt wat er een jaar na dato is gebeurd.
“Taalmaatje worden”
Uit de rubriek ‘Prikbordadvertenties’ (Wijkkrant van 2021): “Lijkt het je leuk om een jaar lang met regelmaat op te trekken met iemand die in een ander land is geboren, met als doel dat hij/zij makkelijker en beter Nederlands gaat praten en het beter begrijpt? Je informeert jouw taalmaatje ook over onze cultuur en gebruiken zodat de nieuwe Nederlander een betere kans krijgt tot integratie in onze samenleving. De invulling maak je samen met jouw taalmaatje. Mail naar: ”
Tekst: Gottfried Erdtsieck, foto's: Marc van Kempen
We weten allemaal dat het doel van de Wijkkrant o.a. is om bewoners te verbinden en het vormt natuurlijk een graag gelezen communicatiekanaal in onze prachtige wijk. Maar, over verbinding gesproken, wat is dan een jaar later de ‘opbrengst’ van zo’n verzoekje...? Dus ik trok de stoute schoenen aan en mailde een jaar later naar het vermelde mailadres. En Annemarie Smeets van Gilde Nijmegen antwoordde al snel dat het een twaalftal reacties had opgeleverd. Eén reactie was van Marco Bloemendaal (56) uit de Bergansiusstraat. En hij wandelt nu als taalmaatje al een jaar lang een keer per week met Mehmet Gunes (43). We kunnen dus zeggen dat de oproep in de Wijkkrant tot een geslaagde verbinding heeft geleid!
In principe wandelen ze wekelijks door Nijmegen-Oost, soms ook de bossen in, en praten dan over de crises, de politiek of gewoon over koetjes en kalfjes. Nederlands oefenen staat voor Mehmet natuurlijk centraal en, over koetjes en kalfjes gesproken, ook Nederlandse spreekwoorden en gezegdes komen regelmatig aan bod!
ICT
Wat hen beiden ook verbindt, is de ICT. Marco is softwareontwikkelaar bij een groot Deens concern en hij werkt in Eindhoven. De software die hij ontwikkelt mag nauwelijks energie kosten want het is software voor gehoorapparaatjes en die kunnen om begrijpelijke redenen niet met grote batterijen werken… In coronatijd natuurlijk veel thuis werkend, maar samenwerken op het kantoor in Eindhoven heeft voor hem duidelijk meerwaarde. Dus hij is geen ‘thuiswerker’ gebleven. Mehmet was directeur van een school in Gaziantep voor 12- tot 15-jarigen, een soort ‘Middenschool, en was daar ook docent Science. Door omstandigheden gedwongen is hij met zijn gezin 4 jaar geleden naar Nederland gekomen. In coronatijd was Mehmet al begonnen met een online cursus Nederlands van de Radboud Universiteit en hij volgt nu via het Refugee Talent Hub een ICT-cursus bij Microsoft.
Nijmegen-Oost
Mehmet is met zijn gezin (Nurgul, zijn vrouw, en hun twee kinderen) na een verblijf in een azc in Arnhem nu twee jaar geleden op de Cipresstraat komen wonen. Hun twee kinderen zitten op de Muze.
En hoewel Marco al sinds 1995 tot zijn volle tevredenheid in Nijmegen woont - en sinds 2002 in Nijmegen-Oost - blijken zijn Enschedese roots voor de voetbalsport toch nog sterker: hij voelt zich (vooralsnog?) meer fan van FC Twente dan van NEC… Maar beiden zijn heel tevreden over onze wijk, en we kunnen ze dus, genoeglijk kletsend door onze wijk, zo maar tegenkomen!