Ze zijn er weer, de donkere dagen voor Kerst. De vele lichtjes en warme gezelligheid voelen heel vertrouwd. Misschien komt het doordat ik in de winter geboren ben, met dit jaar een mijlpaal. Reden voor een feestje. Mijn petekind, een oude katholieke benaming, komt ook. Wat was ik beretrots toen ik als puber haar mocht vasthouden bij de doop in die enorme kerk.
Vroeger bij ons thuis hadden we met Kerst een heerlijk geurende kerstboom met grote gekleurde lampjes. Er klonken liedjes over de herdertjes bij nacht. Met zijn allen gingen we naar de nachtmis en bij thuiskomst was er braadworst zoals alleen mijn vader die kon maken. Later werd ik me bewuster van het kindje Jezus, van geboorte en vernieuwend leven. Nog weer later van de zonnewende, waardoor de dagen langzaam weer langer werden.
Als kleuter logeerde ik in de kerstvakantie bij een Duitse tante en kreeg een kartonnen adventskalender. Elke dag mocht ik tot aan Kerst een deurtje openmaken, met daarachter een sfeerplaatje of een chocolaatje. Die traditie komt nu op een bijzondere manier terug.
Ook mijn petekind woont over de grens en op mijn jubileumfeestje krijg ik van haar een zelfgemaakte adventskalender van hout, prachtig vormgegeven als een boom. Erin hangen envelopjes op datum, vol mini-verhalen uit onze meer dan vijftigjarige geschiedenis als petekind en peettante. Elke dag brengt de boom me een warm hart én triggert mijn creativiteit. Na het lezen van een anekdote hang ik er een bijpassende kerstversiering van mezelf bij.
Zo groeit er bij mij thuis een kerstboom die net zo persoonlijk wordt als ons verhaal. Is alles gelezen dan gaan de piepkleine lichtjes aan en geloof me dat wordt wonderschoon. Die boom gaat stralen alsof hij weet dat hij niet uit een bos komt, maar ontstaan is uit liefde.
Meer verhalen van De wijkkrant
Tekst: Marjon Spoorenberg Foto's: Kees Spoorenberg Al een aantal jaren wordt in Museumpark Orientalis in de Heilig Landstichting het Feest van Licht gevierd. In het ho...
Ineke Schaper (69) heeft een roerig leven achter de rug, waarin ze uiteindelijk haar pad vond. Een verhaal over een bijzondere wijkgenote. Tekst Loes Wijffels. Foto's Gerar...
Een serie van interviews met mensen die we tegenkomen op straat. Naam: Marianka Finke Leeftijd: 52 jaar Gezinssituatie: woont samen met hond Isa Hoelang woon je al...
Meer verhalen
Mooi Nieuws van het Paduastadsvoedselbos, In de winter lijkt het misschien alsof er weinig gebeurt in het Paduastadsvoedselbos. Boven de grond is het rustig: geen groeiende b...
Tekst: Marjon Spoorenberg Foto's: Kees Spoorenberg Al een aantal jaren wordt in Museumpark Orientalis in de Heilig Landstichting het Feest van Licht gevierd. In het ho...
Al ruim 3.300 bezoekers voor Nijmegen, in de tijd verdwaald: film nog de hele kerstvakantie te zien
De nieuwe bioscoopfilm Nijmegen, in de tijd verdwaald van de Nijmeegse filmmaker Kees Moerbeek trekt sinds de première op 11 december al meer dan 3.300 bezoekers in arthouse LU...