“Voordat je het weet zit je in mijn boek”
Tineke Honingh staat nog een praatje te maken op straat als we aan komen lopen. Eenmaal binnen gaan we aan de ruime keukentafel zitten terwijl Tineke nog even snel een borstel door haar haar haalt. Ze komt net terug van de Bisonbaai, waar ze haar wekelijkse zwemronde doet. Brrrrr!!
Tekst: Karin Veldkamp, fotografie: Hans Hendriks
Het ruime huis aan de Dommer van Poldersveldtweg kijkt aan de achterzijde uit op een oase van groen, grenzend aan het Limosterrein. Een prachtige plek om te wonen en schrijven. Als Tineke de thee heeft ingeschonken, gaat ze meteen van start over haar passie. Ze schrijft nu zo’n tien jaar en brengt bijna jaarlijks een boek uit. In haar boeken verwerkt ze veel over de natuur. Elke dag broerdag, uitgebracht in 2019, bijvoorbeeld speelt zich af in het bos en gaat over vijf (half- en stief)broers.
Stieftweeling
Ik hoef niet te vragen naar haar inspiratie, want dat komt er vol enthousiasme ‘vanzelf’ uit. “Op vakantie in Frankrijk ontmoette ik een samengesteld gezin met vijf jongens. Zij had er twee, hij ook en samen hadden ze nog een zoon en die konden allemaal ontzettend goed met elkaar opschieten. Twee van de stiefbroers deden alles samen en maakten steeds elkaars zinnen af. Het leek wel een tweeling! Wat bleek? De jongens waren echt op dezelfde dag geboren en in hetzelfde ziekenhuis. Het was zo bijzonder. Ik noemde ze de stieftweeling en dacht: dit gezin moet nooit gaan scheiden met die vijf jongens die zo goed zijn samen en dan gaat het verhaal in mijn hoofd verder en ontstaat de verhaallijn. Ik fantaseer dan dat een van hen een brief van een advocaat vindt en dat ze daardoor bang zijn dat hun ouders gaan scheiden. Ze willen niet nog een scheiding meemaken en bij elkaar blijven. Ze doen een rugzak op, nemen brood en een pot pindakaas mee en vertrekken naar het bos waar ze ook slapen. Ze beleven natuurlijk allerlei avonturen en leren elkaar veel beter kennen.” Ze lacht: “Ja, je moet oppassen wat je zegt in mijn bijzijn, want voordat je het weet, zit je in mijn boek.”
Strips
Naast schrijven maakt Tineke ook strips. In groep zeven had ze al een eigen strip, samen met een vriendin. “Dat was mijn grote liefde in die tijd.” Nu verzorgt ze de achterzijde van het maandblad van Freek Vonk. “Ik maak de tekst en een schets van de plaatjes, waar de tekenaar vervolgens mee aan de slag gaat. Dat heb ik ook voor de Donald Duck gedaan. Daarnaast geef ik ook les of workshops op scholen of de bibliotheek, gerelateerd aan schrijven, zoals proza en strips en leesbevordering, want ik ben natuurlijk altijd bezig met kinderen aan het lezen te krijgen.”
Inspiratie zit overal
Een drukke werkweek, lijkt me zo. “Ja dat is een beetje de pest van het schrijven, dat kan je altijd doen. Alle uren dat de kinderen op school zitten, zit ik boven achter de computer. Ik werk ook altijd aan meerdere projecten tegelijk, omdat ik overal inspiratie opdoe. Ook dat is een beetje een nadeel van schrijven; ik kan het bijna niet uitzetten. Zo heb ik ook een boek geschreven over een spastisch meisje, nadat ik een vrouw op de sportschool had ontmoet. Ze was spastisch, ze liep niet makkelijk en ik zag dat mensen naar haar keken en haar aanspraken alsof ze niet ‘goed bij haar hoofd was’. Zelf keek ik ook steeds en ik zei tegen mezelf: Nou ja, Tineke, hou daar eens mee op! Toen ik naast haar stond onder de douche ontstond er een gesprek en het bleek een heel leuke en slimme vrouw te zijn. Dat riep veel op bij mij en dan ontstaat er weer een verhaal.”
Nieuwsgierig naar de kinderboeken van Tineke? Kijk op www.tinekehoningh.nl.