Afgelopen augustus waren veel wijkbewoners op vakantie, maar gebeurde er toch weer van alles in Oost. Leuke dingen voor de mensen, maar ook verdrietige. Hieronder twee voorbeelden maar ook inspiratie om als wijkbewoner iets meer te doen dan alleen observeren. Wellicht wilt u na dit stukje blijven genieten van uw leuke dingen, maar ook iets kleins proberen tegen minder leuke ontwikkelingen.
Zo nodigden mensen van het AZC begin augustus een heleboel directe buren in buurstraten uit voor een buurtbarbecue naast het AZC-hoofdgebouw. Dat werd op de avond van Vr 22 augustus een erg gezellige bijeenkomst. Met brood, salades en genoeg goed geroosterd vlees, maar ook vegetarische varianten en vooral veel exotische, maar ritmische muziek. Tot het tegen half tien donker werd kwamen telkens weer andere nieuwe groepjes jonge AZC jongens en meiden om achter, naast en tegenover elkaar te dansen; meer volksdansen dan salsa of tango, maar wel stijlvol. De opgekomen buurtbewoners genoten van de relaxte sfeer met jonge dansers, muziek maar ook de Henna handschilderingen en natuurlijk de heerlijk salades, saté en sausen.
Leuk dat al die azc bewoners samen met buurtbewoners genoten van dezelfde muziek, dezelfde saté en dezelfde sfeer.
In dezelfde maand augustus gebeurden ook minder leuke en verdrietige dingen in Oost. Eind augustus ontdekten buurtbewoners dat onderneemster Tehmina van Anushka market aan de overkant van de van 't Santstraat heeft moeten besluiten om haar bijzonder winkel met exotische groenten, fruit en hapjes te sluiten. De winkel was ineens leeg en op de winkeldeur hing een briefje dat ze in september waarschijnlijk niet meer open zou gaan. En ook dat ze vooral dankbaar was naar alle lieve en trouwe klanten die heel veel voor haar betekenden.
Dat waren er zeker veel. In het eenvoudige schrift (dat ze daarvoor onder luifel had gelegd) stonden meer dan honderd soms paginavullende bedankjes, complimenten en medeleven.
Al die reagerende trouwe klanten wisten dat ze het tussen twee grote concurrerende supermarkten al moeilijk had, maar ook dat ze na haar scheiding van bijna tien jaar geleden ongeveer alles alleen moest doen en dagen van 15 uur moest maken. En dan deed ze ook nog mee aan acties tegen verspilling door op het eind van de dag heerlijke verse maaltijden voor een bodem prijs van een 5 euro te verkopen.
Diverse wijkbewoners hebben dit de afgelopen jaren ook beschreven in de wijkkrant en aanbevelingen en kooptips beschreven over de vele heerlijke gerechten die ze verkocht. Het heeft waarschijnlijk gewerkt voor de klandizie, maar het is helaas niet voldoende gebleken
Ze was ongeveer de laatste kleine winkel die het met goede producten, gastvrijheid en persoonlijke adviezen (probeer eens Dragon op je eieren) toch maar vijftien jaar heeft volgehouden. We hadden misschien toch nog meer buren en vrienden moeten informeren en stimuleren meer van die speciale, maar ook gewone etenswaren bij haar te kopen, maar het blijft natuurlijk lastig om tussen grote supermarkten in je eentje te overleven.
Misschien kunnen we er als buurt- en wijkbewoners wel van leren. We zouden kunnen kiezen om meer te kopen bij kleine persoonlijke winkeltjes, maar ook kijken en aansluiten bij andere initiatieven in de wijk die deelname en hulp kunnen gebruiken zoals buurttuinen of wandelgroepjes of zorgcentra.
Je kunt naar laagdrempelige, een keer per jaar straat en wijkfeesten gaan, maar ook naar buurttuinen en exposities, die je misschien moet zoeken, maar elke maand vindbaar zijn. En dan niet alleen genieten, maar ook meedenken en meewerken. Dat geeft waarschijnlijk meer lief en minder leed in de wijk
Kunt of wilt u hier ook iets over zeggen? Dat kan hieronder maar ook door n app of signal bericht naar 06 14985928. U krijgt een gesprek en reactie! Alvast bedankt Henk
