Nederland is het natste gebied van Europa en toch is droogte een steeds groter gevaar voor ons land. We hebben steeds meer last van warme zomers en hittestress, maar gek genoeg vinden we het ook wel leuk als we in september nog aan het water kunnen liggen. Vaker langdurige droogte,hitte, maar ook teveel nattigheid dreigt. De smeltende ijspolen kunnen voor een stevige zeespiegelstijging zorgen. Voor ons landje dat voor een derde onder de zeespiegel ligt, is dat angstaanjagend.
Onder de noemer Nimma aan zee stonden velen medio september stil bij al die dreigende klimaatveranderingen. Nijmegen aan zee, komt dat ooit in beeld? In 1910 zongen ze in de Betuwe al van Lent aan zee. Enkele zakenlieden wilden destijds van Lent een ware badplaats maken, een nieuw Scheveningen. Dat mislukte. Maar als je tegenwoordig bij mooi weer aan het Lentse Rivierpark ligt, kun je alsnog een heerlijke zee-droomwereld creëren.
Trouwens Nijmegen aan de Waal heeft zelfs al een officiële zeehavenstatus gekregen van Rijkswaterstaat. Zeekustvaarders mogen sinds enkele jaren afmeren bij de loswal van BCTN aan de Waal.
Zeevissen hebben trouwens ook al lang de weg naar Nijmegen gevonden. Spectaculair was de komst van een witte walvis in 1967. Het bleef gelukkig een eenmalig bezoek. Maar grondels uit de Zwarte Zee hebben sinds 2001 ‘een echte thuishaven’ in de Waal gevonden.
Nimma aan de zee. Het herinnert me ook aan een vondst uit 2004 in Heumensoord.In grondmonsters opgehaald vanaf een diepte van 440 meter werden schelpen en haaientanden gevonden. Dit ‘geologisch zee-fruit’ leverde het onomstotelijke bewijs dat Nijmegen in het Mioceen,16 miljoen jaar geleden, aan de zee lag.
Laten we hopen dat het bij die stokoude zeeherinnering blijft. Het is de hoogste tijd voor acties die de klimaatverandering kunnen keren.